ΕΡΩΤΑΣ

Καλημέρα σε όλους

Γιορτή των ερωτευμένων σήμερα. Και γιατί σήμερα?? Μα δεν προλαβαίνουμε να γιορτάζουμε κάθε μέρα….
Δεν προλαβαίνουμε καν να αισθανόμαστε κάθε μέρα τον έρωτα, την αγάπη, την ζωή.. Ζούμε στην εποχή της ταχύτητας, του γρήγορου του πρόχειρου του light, …., του δε βαριέσαι.
Αυτός είναι ο λόγος που τυποποιήσαμε την γιορτή αυτή. Την οριοθετήσαμε, είπαμε πως θα συμπεριφερόμαστε, δηλώσαμε την διάθεσή μας και βούρ για την γιορτή. Χωράνε όμως όλα όσα ένας έρωτας σημαίνει για μας σε μια μέρα??? Ζούνε μέσα σε 24 ώρες όλα όσα θα θέλαμε να πούμε στον άνθρωπο που μοιραζόμαστε το πάθος και το συναίσθημα???
Έστω κι αν δεν προλαβαίνουμε, καλό είναι τουλάχιστον να το ζούμε έστω και για μια μέρα.

ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑ

Κάποια βράδια παρακολουθώ τηλεόραση και απορώ με τον τρόπο που δημοσιογράφοι και πολιτικοί προσπαθούν να μου κλέψουν το εισόδημα μου. Παρουσιάζονται λοιπόν στο γυαλί και μιλούν για όλους και για όλα. Ο χαρακτηρισμός ‘Φωτεινός Παντογνώστης’ αποτελεί μάλλον ξεπερασμένη εκδοχή αυτών των TV personas.
Για παράδειγμα λοιπόν φωνάζουν ότι οι εργαζόμενοι παίρνουν πολλά χρήματα σε σχέση με την εργασία που προσφέρουν. Αναρωτιέμαι λοιπόν οι βιομήχανοι και οι Τραπεζίτες πόσα προσφέρουν για αυτά που απολαμβάνουν. Είναι δηλαδή αυτοί το ίδιο αποτελεσματικοί στην εργασία που προσφέρουν?
Ποιος ελέγχει λοιπόν την αποτελεσματικότητα αυτών των ανθρώπων και τους μισθούς που εισπράττουν. Ποιος έχει ελέγξει τις λοιπές αμοιβές που λαμβάνουν.
Όλοι τα βάζουν με τους μικρούς. Την εύκολη λύση. Οι μεγάλοι επενδύουν…….Που όμως ??? Γιατί επένδυση είναι και η Μερσεντες και η Πόρσε, και οι βίλλες και τα λοιπά, και τα λοιπά και τα λοιπά………
Όμως μάλλον και οι δημοσιογράφοι παίρνουν το κάτι τις τους για να παρουσιάσουν αυτά που πρέπει.

Από δω λοιπόν και στο εξής πρέπει να κοιτάμε και τις ετικέτες των δημοσιογράφων. Να ελέγχουμε τις καταβολές των πολιτικών, να διαφυλάξουμε την δημοκρατία μας.
Κάποιοι προσπαθούν να χειραγωγήσουν την ζωή μας …. Να μας κλέψουν τις επιθυμίες μας, να φυλακίσουν τα όνειρά μας . Προσοχή…… δύσκολες εποχές

Καλό ταξίδι Φίλε Θανάση

Φίλε Θανάση καλό σου ταξίδι

Χθες το βράδυ, περίπου στις δέκα και μισή, χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνό. Είδα πως με καλούσε κάποιος πολύ καλός φίλος. Το σήκωσα με μεγάλη χαρά για να ακούσω νέα του. Τελικά ήταν η γυναίκα του.
Ήξερα ….. ήταν άρρωστος. Είχε απομονωθεί από τους υπόλοιπους. Είχε αποκοπεί. Όλοι μας όμως αναζητούσαμε την παρέα του. Την καλοσύνη του. Την συντροφικότητά του. Ο φίλος ζούσε μόνιμα στην Χίο. Είχε φτιάξει μια όμορφη ζωή εκεί. Εμείς εδώ στην Αθήνα τον ζηλεύαμε.
Ποτέ δεν ήταν, από ότι καταλαβαίνεται, κολλητός φίλος. Ήταν όμως από εκείνη την συνομοταξία των σπάνιων ανθρώπων που ονομάζονται ‘καλός φίλος’.

Καλό σου ταξίδι φίλε μου