Δυσάρεστες καταστάσεις

• Το σίγουρο είναι ότι οι πράξεις βίας είναι καταδικαστέες. 
• Το σίγουρο είναι ότι κάποιοι φταίνε που φτάσαμε εδώ. 
• Το σίγουρο είναι ότι κανένας μέχρι τώρα δεν έχει πληρώσει για τις κακές επιλογές, τις εγκληματικές αμέλειες σε πράξεις και τις παραλήψεις σε αποφάσεις και πράξεις.

Όλοι ζούμε σε ένα θέατρο του παραλόγου. Όλοι βλέπουμε με ανησυχία και προβληματισμό φαινόμενα όπως ξυλοδαρμούς και προπηλακισμούς.

Είναι όμως σωστό να πλιατσικολογούμε? Είναι σωστό να λυντσάρουμε?

Ας το σκεφτεί αυτό ο καθένας μας. Κυρίως όμως ας το σκεφτούν οι ταγοί της Δημοκρατίας. Αυτοί δεν θα έπρεπε πρώτοι απ όλους να διαφυλάξουν τη Δημοκρατία?? Αυτοί δεν έπρεπε με τις ικανότητες και την επάρκεια που διαθέτουν  να προφυλάξουν το λαό από χαζές και κατακριτέες ενέργειες??

• Μήπως οι πολιτικοί μας ήταν και είναι κατώτεροι των περιστάσεων?
• Μήπως οι πολιτικοί μας ποδηγετούν τις γνώμες μας, εκβιάζουν αποτελέσματα και τέλος δεν τιμωρούν τους φταίχτες??

Όσο δεν υπάρχει πραγματική και δίκαια τιμωρία, όσο ο Έλληνας δεν αισθάνεται ότι υπάρχει αλληλεγγύη από τους βουλευτές του στο δράμα που περνά, τόσο πιο πολύ ξύλο θα τρώνε οι βουλευτές και ίσως και άλλοι που έχουν ταυτίσει  το όνομά τους με την κακώς εννοούμενη εφαρμογή, ή εκχώρηση και διαχείριση της εξουσίας.

Λυπάμαι αλλά αν δεν διορθώσουμε γρήγορα, αυτά θα είναι τα προεόρτια.  

Έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται στις ΔΕΚΟ???

Μετά την δημοσίευση των σκοπών της κυβέρνησης για την εξυγίανση ή τον ορθολογισμό στη λειτουργία των ΔΕΚΟ, στρατιές από εργαζόμενους σε αυτές αποχώρησαν με στόχο μια παχυλή σύνταξη.

Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ που θεμελίωναν δικαίωμα σύνταξης, έφυγαν κακήν κακώς, φύρδην μυγδήν  και με όποιο τρόπο μπορούσαν για να πάρουν μια ΠΑΧΥΛΟΤΑΤΗ σύνταξη. Έτσι σε μερικές περιπτώσεις κάποιοι έφυγαν από την υπηρεσία λαμβάνοντας συντάξεις όμοιες με τους μισθούς τους ή σε λίγες περιπτώσεις, έλαβαν συντάξεις μεγαλύτερες από αυτούς.

Από την άλλη όσοι δεν γεννήθηκαν νωρίς και έχουν από λίγα έως αρκετά χρόνια μπροστά τους για να πάρουν σύνταξη, θα υποστούν σοβαρές μειώσεις στους μισθούς τους ενώ παράλληλα θα δουν τα εργασιακά τους δικαιώματα να ισοπεδώνονται.

Αυτό είναι μια άριστη λογική.

·       Δημιουργεί σοβαρές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις,

·       λειτουργεί προσθετικά για την δημιουργία προβλημάτων στο ασφαλιστικό σύστημα, αφού σήμερα πληρώνει πολλά και εισπράττει λίγα (και λόγω της μείωσης των μισθών και λόγω της ανεργίας)  

·       Δημιουργεί μια κοινωνία όπου οι συνταξιούχοι εισπράττουν ‘καλά λεφτά’ και οι εργαζόμενοι (?????)

·       Αναστέλλει την επιθυμία για ανάπτυξη στην οικονομία

·       Συνθλίβει όνειρα

 Τόσο σε επίπεδο οικονομίας όσο και σε επίπεδο κοινωνίας, δεν λύνει προβλήματα. Δημιουργεί νέα τα οποία μάλιστα φέρνουν μαζί τους κοινωνικές ανατροπές, αναταραχές και προβλήματα που θυμόνται μόνο οι παλαιότεροι (εποχή 40)

Οι νέοι πλέον δεν έχουν δουλείες και η κοινωνία μας πληρώνει τους απόστρατούς της ζωής.

Ναι είναι κοινωνικά ανάλγητο να μιλάει κάποιος για τις ψηλές συντάξεις κάποιων εργαζομένων. Είναι όμως και κοινωνικά αδιανόητο αυτό που συμβαίνει. Η νέες γενιές να πληρώνουν πλουσιοπάροχα τη ζωή των παλαιότερων χωρίς να έχουν δικαίωμα ούτε στη δουλεία αλλά ούτε και στη ζωή.

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΩ ……….

Ο ΔΡΟΜΟΣ

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

Μα κάποιοι είπαν πως την έγραψαν παιδιά

Όμως δεν λάβαμε υπόψη την ουσία

Και τελικά δεν πήγαμε καλά

Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία

Που  κάποιοι δέχθηκαν να πάρουν σε λεφτά

Σαν εξαργύρωναν μια κάποια ελευθερία

Που στην ουσία έγινε σκλαβιά

κι αυτοί που είπαν πως την έγραψαν παιδάκια

χαμογελούν με πρόσωπα σκληρά

σ ένα τραπέζι με κυρίως πιάτο Ελληνάκια

χωρίς αξίες, ήθος και καρδιά

θα ρθει η μέρα που ξανά θα βρούμε

ένα μυαλό μια σκέψη Ελληνική

και μια σειρά από προβλήματα θα πούμε

πως λύσαμε με γνώμονα μια συνοχή κοινωνική  

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

Μετά από μια βαρεία ήττα το 2009 με 11 μονάδες από το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ βρίσκεται σήμερα με την πλάτη περισσότερο στο τοίχο απ ότι τότε. Η Ν.Δ. καταγράφει μια σαφέστατη διάσπαση (αυτή της Κρήτης) και μια μικρή αλλά αισθητή πτώση ποσοστών στο συνολικό χάρτη.

Όμως με την Ν.Δ. και την βαρεία ήττα που υπέστη πέρυσι, όλοι λέγαμε ότι βγήκε το  ΠΑΣΟΚ γιατί έχει ικανότερους ανθρώπους να διοικήσουν την χώρα. Τι συνέβη χτες? Μα το εξής απλό….., επιβεβαιώθηκε περίτρανα ότι το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιώντας ένα συρφετό από ανίκανους και ανεπαρκείς ανθρώπους που ΔΕΝ επιλέχθηκαν αξιοκρατικά αλλά όπως ανέφερε και ο διοικητής του ΙΚΑ με άλλα κριτήρια,…, ΕΧΑΣΕ.

Έχασε γιατί χρησιμοποίησε τους ίδιους ανίκανους διευθυντές σε Υπουργεία τους ίδιους ανεπαρκείς Διευθύνοντες Συμβούλους και Προέδρους σε ΔΕΚΟ και Κρατικούς Οργανισμούς.

Πίστεψε ότι μια συνολική αλλαγή στην κοινωνία θα έφερνε αποτέλεσμα, Δεν έλαβε υπόψη του ότι τα μεγάλα εισοδήματα (που ουσιαστικά δεν προσφέρουν) πρέπει να μειωθούν. Τα μικρά εισοδήματα να περιοριστούν κατά το ποσό που αντέχουν….., όχι όλοι το ίδιο 10% (πχ για Δημόσιο και ΔΕΚΟ). Δηλαδή επέλεξε μια πολιτική ισοπέδωσης. Μια πολιτική Παγκάλιο (όλοι μαζί τα φάγαμε). Δυστυχώς όμως δεν είναι έτσι. Πολιτικά έχασε η πολιτική ισοπέδωσης. Από την άλλη όταν οι νέοι βλέπουν να βγαίνουν από την εργασία άτομα που λαμβάνουν συντάξεις 2000 και 3000€ ενώ αυτοί δεν βρίσκουν εργασία ούτε με 700€, καταλαβαίνετε ότι τα πράγματα δεν θα πάνε καλά. Πρέπει να εφαρμοστούν στοχευμένες πολιτικές με οικονομικά αποτελέσματα που θα εμφανιστούν το δυνατό γρηγορότερα.

Το μείγμα της πολιτικής πρέπει να αλλάξει.

Ö        Πρέπει να υπάρξουν σημαντικές αλλαγές ως προς την αντιμετώπιση των χαμηλότερων οικονομικά κοινωνικών στρωμάτων, να γίνει εξορθολογισμός στις συντάξεις με την μεταφορά κονδυλίων από τον τομέα των ΥΨΗΛΏΝ συντάξεων, στον τομέα της απασχόλησης με στόχο την μείωση της νεανικής ανεργίας.

Ö        Πρέπει να αλλάξουν οι μισθοδοσίες των ΔΕΚΟ και να σπάσουν τα κυκλώματα που τις διαφεντεύουν (πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικές ηγεσίες, οικονομικά συμφέροντα).

Ö        Πρέπει να διαφοροποιηθούν οι θέσεις της κυβέρνησης σε θέματα Οικονομίας με σημαντικότερο την μείωση των αντικειμενικών αξιών και την μεθόδευση της υποτίμησης της αξίας των ακινήτων.

Ö        Πρέπει να αναθεωρηθεί η πολιτική που έχει η κυβέρνηση έναντι των τραπεζικών ιδρυμάτων. Οι ισχυρές οικονομίες της Ευρώπης έχουν την δυνατότητα να ασκούν  πολιτικές στήριξης τραπεζών. Στην Ελλάδα πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των τραπεζών αλλά και να μειωθεί η λογιστική τους αξία.

Ö        Πρέπει να μειωθούν στο ελάχιστο οι δαπάνες των Υπουργείων.

Ö        Πρέπει οι προϋπολογισμοί να απολογίζοντε. ΟΛΟΙ.

Ö        Πρέπει να λειτουργήσουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Οι μηχανισμοί που μέχρι σήμερα λειτουργούν κατ’ επίφαση και με ανίκανες και ανεπαρκείς ηγεσίες.

Το μήνυμα ο λαός σας το έστειλε….. ΧΑΣΑΤΕ. Αν δεσμεύστε να μην φύγετε (από το μνημόνιο) ή αν δεν θέλετε να φύγετε γιατί θεωρείτε ότι θα επιτύχετε σημαντικούς στόχους για την χώρα, τότε δεχθείτε να ακούσετε το μήνυμα του λαού και συντονιστείτε με αυτό κύριοι του ΠΑΣΟΚ. Διαφορετικά θα έχουμε πολλά προβλήματα. Προβλήματα που δεν λύνονται πίσω από κλειστές πόρτες.   

Κάποιοι θα πουν μα τι λές πάλι… Διαβάστε τις δημοσιεύσεις αυτού του blog που είχαν προβλέψει την κρίση αλλά και τις προτάσεις που είχαν κατατεθεί για την έξοδο από αυτήν. Θα κατανοήσετε ότι και τότε καλά τα λέγαμε και τώρα καλά τα λέμε.

Για να δούμε τι θα δούμε…., θα λειτουργήσει ο κοινωνικός εξορθολογισμός ή θα μπούμε σε περίοδο παρατεταμένης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης……

Αποτύπωση της πραγματικότητας χωρίς πολύ κριτική

Το τελευταίο εξάμηνο δεν έχει υπάρξει καμία δημοσίευσή του στο blog αυτό. Μέσα από μια σειρά από καταστάσεις κατανόησα ότι ήταν καλύτερο να σιγήσει ο σχολιασμός, να μην υπάρξουν δηλαδή σχόλια επί καμιάς κυβερνητικής απόφασης, αλλά και επί καμίας απόφασης της αντιπολίτευσης.

Σήμερα θέλω να καταγράψω μόνον διαπιστώσεις τόσο από την πλευρά της κυβερνητικής πολιτικής όσο όμως και από την πλευρά των παλαιότερων κυβερνήσεων αλλά και της αντιπολίτευσης.

Σήμερα βλέπουμε ότι:

• μετά από την καταγραφή ενός τεράστιου χρέους,

• μετά από τον διασυρμό που είχε η χώρα μας στην Ε.Ε. αλλά και παγκόσμια,

• μετά από τις αλλεπάλληλες αρνητικές αντιδράσεις των οικονομιών όλων των κρατών απέναντι χώρα μας,

• και μετά ως την αρνητική στάση που είχαν τα μεγάλα κεφάλαια και οι τράπεζες

• ενώ τέλος υπενθυμίζουμε ότι η ΝΔ ήταν αυτή που το 2004, διατυμπάνιζε ότι θα φέρει μια νέα καλύτερη Ελλάδα.

Μέσα λοιπόν από όλες αυτές τις διαπιστώσεις και μέσα από άλλο ένα πολύ σημαντικό γεγονός, αυτό των ολυμπιακών αγώνων του 2004, που μας έκανε να αισθανθούμε όλοι περήφανοι, γιατί ανακαλύψαμε ότι,

• η Ελλάδα είχε δυνατότητες και προοπτικές,

• η Ελλάδα θα μπορούσε να διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στον πλούτο που δημιούργησαν οι Ολυμπιακοί αγώνες, αλλά και τις προοπτικές που έδωσε τόσο στους Έλληνες όσο και γενικά στους κατοίκους αυτής της χώρας ο θεσμός των ολυμπιακών αγώνων.

Εν τούτοις δεν καταφέραμε να κεφαλαιοποιήσουμε τα κέρδη αλλά και τα απλά ωφελήματα από αυτή τη διοργάνωση. Βλέποντας λοιπόν την αποτυχημένη πολιτική περίπου μιας πενταετίας, ανθρώπων οι οποίοι δεν ήθελαν ουσιαστικά να διοικήσουν την Ελλάδα, ήθελαν όμως να λεηλατήσουν τον πλούτο της, τον πλούτο που παρήγαγε για αρκετές δεκαετίες,

• και το είδαμε αυτό μέσα αυτά ομόλογα,

• το είδαμε μέσα από το Βατοπεδί,

• το είδαμε μέσα από τις υποκλοπές,

• το είδαμε μέσα από μια σειρά από σκάνδαλα

κατανοούμε τα πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά εγκλήματα που έκανε μια Ν.Δ. που υπενθυμίζω ότι θέλει να φέρει πίσω την Ελλάδα που ξέραμε. Μέσα λοιπόν από αυτή την άσχημη συγκυρία που ανέλαβε η κυβέρνηση τον Οκτώβριο του 2009 καταγράψαμε πλήθος ανισορροπιών τόσο στο επίπεδο της οικονομίας όσο και ίσως πολύ περισσότερο στο επίπεδο της κοινωνίας.

Τόσα χρόνια οι φατρίες, οι ομάδες, οι κλίκες, οι συντεχνίες, προωθούσαν για ίδιο όφελος τα συμφέροντά τους με αποτέλεσμα το κράτος να μην αποτελεί ασφαλιστική δικλίδα για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας αλλά ουσιαστικό τροχονόμο των συμφερόντων, και βασικό γρανάζι της διαπλοκής και της διαφθοράς.

• Το κράτος δηλαδή είχε καταλυθεί.

• Το κράτος δεν υπήρχε.

• Το κράτος δεν λειτουργούσε.

Μέσα σε όλους τους οργανισμούς του δημοσίου αλλά και το ίδιο το βαθύ δημόσιο καταγράφαμε ότι υπήρχαν περισσότεροι προϊστάμενοι από υφισταμένους. Καταγράφαμε ότι υπήρχε πλήρης αναξιοκρατία, ευνοιοκρατία, και δυστυχώς ανόμοια. Ήταν τα χαρακτηριστικά εκείνα που δημιούργησαν και υπέθαλψαν, από το 2000 και μετά, τη γιγάντωση της διαφθοράς και τη διαπλοκή στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Σε παλαιότερη δημοσίευση, που αφορούσε τη διοίκηση του Ελληνικού κράτους καταγράψαμε τα τρία βήματα με τα οποία θα υπήρχε δυνατότητα η Ελληνική οικονομία αλλά και το Ελληνικό κράτος και η Ελληνική κοινωνία να ξεφύγουν από την κρίση. Το Μάρτιο του 2010 είχαμε αναρτήσει μια δημοσίευση όπου αναφέραμε ότι η κρίση είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί ακολουθώντας τρεις πυλώνες διοικητικών και οικονομικών μέτρων.

Ο πρώτος πυλώνας αφορά την αντιμετώπιση της κρίσης τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική ή εισαγόμενη οικονομία για τη χώρα. Μέσα από τον πυλώνα αυτό έχουμε δει κίνησης τόσο του Υπουργείου Οικονομικών όσο και του Υπουργείου Εργασίας οι οποίες σκοπό και στόχο είχαν και έχουν στον εξ-ορθολογισμό της λειτουργίας του κράτους αλλά και των δομών που εξυπηρετούν τον πολίτη. Μέσα λοιπόν από αυτό τον πυλώνα, έχει αναπτυχθεί ένα σύνολο μέτρων που στόχο και σκοπό έχουν την καλύτερη λειτουργία του κράτους. Τα μέτρα που περιλαμβάνονται σε αυτό τον πυλώνα είναι αντικοινωνικά και έχουν ως άμεση στόχευση την θεραπεία χρόνιων κοινωνικών φαινομένων. Πολλοί έχουν επικρίνει την παρούσα κυβέρνηση, διότι σε αυτόν τον πυλώνα έχουν αναπτυχθεί μέτρα τα οποία είναι ισοπεδωτικά, δεν εντοπίζουν, δεν καταγράφουν, δεν απομονώνουν, δίκαιο ή άδικο στην εφαρμογή τους, ενώ παράλληλα έχουν δημιουργήσει έντονες αντιδράσεις για την εφαρμογή τους.

Στο δεύτερο επίπεδο, στο οποίο μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει καμία κίνηση ή ελάχιστες κινήσεις έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα, έχουμε

• την αναδιάρθρωση της λειτουργίας του δημόσιου τομέα

• Την εξυγίανση του ιδιωτικού τομέα,

• αλλά και μέτρα που αφορούν στην απελευθέρωση της αγοράς και με αυτό τον τρόπο στη δημιουργία νέων αγορών που μπορούν να δημιουργήσουν ανάπτυξη και να φέρουν καινούργια έσοδα τόσο για τον δημόσιο όσο και για τον ιδιωτικό τομέα.

Στο δεύτερο αυτό επίπεδο και στον τομέα της αναδιάρθρωσης του δημόσιου τομέα ελάχιστα έχουν πραγματοποιηθεί στο επίπεδο της πραγματικής οικονομίας. Όμως έχει λειτουργήσει με απίστευτα ταχείες αριθμούς η αναδιοργάνωση του κράτους σε θεσμικό επίπεδο. Στο επίπεδο λοιπόν των θεσμών βλέπουμε την πλήρη αναδιοργάνωση του μεγαλύτερου μέρους του κράτους που αφορά περιφέρειες, νομαρχίες και δήμους (Καλλικράτης). Μέσα από αυτήν την διοικητική μεταρρύθμιση, γίνεται σοβαρή προσπάθεια για τον εξ-ορθολογισμό στη λειτουργία του δημόσιου μηχανισμού. Γίνεται δηλαδή προσπάθεια:

• στην περικοπή των δαπανών του δημοσίου,

• στον εξορθολογισμό της λειτουργίας του δημόσιου δηλαδή το δημόσιο να λειτουργεί με στόχο την προσφορά ποιοτικής και ποσοτικά άσος της υπηρεσίας στον πολίτη, και τέλος να

• γίνεται προσπάθεια στον εξορθολογισμό του αριθμού των διοικητικών στελεχών που θα διοικούν συγκεκριμένα κομμάτια της μηχανής του κράτους.

Στο δεύτερο αυτό κομμάτι όμως, δεν έχουν γίνει πολλά για την στελέχωση της μηχανής αυτής, του μηχανισμού δηλαδή που θα λειτουργεί το κράτος είτε υπό τη μορφή περιφερειών, είτε υπό τη μορφή δήμων. Επιπλέον, ελάχιστα έχουν γίνει για το βαθύ κράτος δηλαδή τα υπουργεία και τους δημόσιους οργανισμούς. Σε αυτό το επίπεδο αν και είναι αναγνωρισμένο το διοικητικό μπάχαλο του επικρατεί, δεν έχουν ληφθεί τα απαραίτητα μέτρα, δεν έχει γίνει καμία διερεύνηση, ενώ λαμβάνονται μέτρα ισοπεδωτικά για ομάδες εργαζομένων, οι οποίες κάτω από ορθολογική διοίκηση θα μπορούσαν να αποδίδουν πολλαπλά ή και να δημιουργήσουν προοπτικές ανάπτυξης μέσα από τους φορείς που αυτή τη στιγμή εργάζονται.

Από τα μέχρι τώρα δεδομένα που είναι και διαθέσιμα τόσο στον τύπο όσο και στο διαδίκτυο, γίνεται κατανοητό ότι δεν έχει γίνει μεγάλη προετοιμασία ώστε το πρόβλημα αυτό να αντιμετωπισθεί με σοβαρότητα. Δεν έχουν γίνει δηλαδή οι ανάλογες μελέτες και οι αντίστοιχες ενέργειες οι οποίες θα δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις για την αξιολόγηση του προσωπικού, και παράλληλα την χρησιμοποίησή του σε θέσεις που και καλύτερα θα αποδίδουν και αποτελέσματα καλύτερα θα καταγράψει το δημόσιο.

Πρώτος στόχος του παρόντος εγγράφου είναι να δημιουργήσει εκείνα τα σημεία τα οποία «θεωρητικά» φαίνεται ότι η κυβέρνηση σήμερα δεν τα έχει λάβει υπόψη της. Πρέπει λοιπόν να καταγράψουμε ότι θα δεν έχει γίνει στοχοθεσία και δεν έχει προδιαγραφή η κρίσιμη διαδρομή για την επίτευξη των σκοπών που έχει η παρούσα κυβέρνηση. Επιπλέον πρέπει να καταγράψουμε ότι πραγματικά πρέπει να αλλάξει αυτό το μπάχαλο που κυριαρχεί στον δημόσιο τομέα με προοπτική να βελτιωθεί η προσφερόμενη υπηρεσία στον πολίτη να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του δημοσίου και να γίνει αποτελεσματικότερο το δημόσιο και οι οργανισμοί του. Μέσα λοιπόν από αυτές τις προσπάθειες θα πρέπει να πούμε ότι, οι στόχοι οι οποίοι θα τεθούν να είναι συγκεκριμένη. Κάτι τέτοιο μέχρι τώρα δεν το έχουμε καταγράψει ούτε από δηλώσεις υπουργών ή και των επιτελείων των υπουργών αυτών ούτε και από την κεντρική κυβέρνηση από τα άτομα δηλαδή τα οποία ασκούν διοικητικό έργο στον δημόσιο τομέα. Επιπλέον οι στόχοι θα πρέπει να είναι μετρήσιμη. Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία καταγραφή για να βρούμε ποιοι είναι οι στόχοι που θα πρέπει να μετράμε, με ποιον τρόπο θα τους μετράμε, και βέβαια να γίνει συμφωνία και αποδοχή αυτών των δεικτών μέτρησης των στόχων. Οι στόχοι βέβαια πρέπει να είναι επιτεύξιμη. Δεν είναι δυνατόν να αναπτύσσονται στόχοι, να καταγράφονται στόχοι, οι οποίοι δεν θα έχουν επιτεύξιμα αποτελέσματα. Εδώ λοιπόν η κριτική προς την κυβέρνηση είναι δριμεία. Οι περισσότερες στόχοι που καταγράφονται είναι πολιτική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να είναι ομιχλώδεις (οι στόχοι) και βέβαια όχι σαφής. Αυτό σημαίνει ότι αρκετές φορές η επίτευξή τους αποτελεί πολιτική διαπραγμάτευση και όχι ουσιαστική πραγματοποίηση. Μέσα λοιπόν από την επίτευξη των στόχων θα φανεί και η διάθεση της κυβέρνησης να αλλάξει τα κακώς κείμενα του δημοσίου. Οι στόχοι θα πρέπει να έχουν σχετικότητα με το αντικείμενο το οποίο προσφέρει το δημόσιο. Έχουμε δει αρκετές περιπτώσεις όπου τίθενται στόχοι από δημόσιους φορείς και οργανισμούς οι οποίοι είτε δεν είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν, είτε η επίτευξή τους αλλοιώνει τον ανταγωνισμό. Έτσι λοιπόν οι στόχοι οι οποίοι θα πρέπει να θέσει το δημόσιο πρέπει να είναι σχετική και πρέπει να αποδεικνύουν την εργασία που έχει γίνει για την ανάπτυξη αυτών των στόχων. Τέλος οι στόχοι πρέπει να είμαι χρονικά προσδιορισμένη. Η προσπάθεια επίτευξης των στόχων δεν μπορεί να συνεχίζεται στο διηνεκές. Πρέπει λοιπόν οι στόχοι αυτοί να προσδιορίζονται χρονικά και να μετρώνται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Τέλος θα πρέπει οι στόχοι να αναπροσαρμόζονται ανάλογα με τις διεθνείς συνθήκες και συγκυρίες.

Παράλληλα η εξυγίανση του ιδιωτικού τομέα φαίνεται να καταγράφει σημαντικές υστερήσεις. Η εξυγίανση αυτή φάνηκε ότι στόχο είχε να μειώσει το κόστος λειτουργίας των ιδιωτικών επιχειρήσεων, κυρίως μέσα από τους μισθούς. Αυτής της νοοτροπίας ήταν και οι προτάσεις οι οποίες έθεσε η τρόικα της στην Ελληνική κυβέρνηση. Όμως μια τέτοια λύση θα δημιουργούσε ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα, αφού μέσα από αυτή τη μείωση θα μειωνόταν, έτη περαιτέρω, η αγοραστική - καταναλωτική δύναμη του Έλληνα με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση του χρήματος που κυκλοφορεί στην αγορά. Μέχρι σήμερα έχουμε δει ότι ο ιδιωτικός τομέας, ουσιαστικά έχει καταρρεύσει. Είναι λοιπόν καθαρή εικόνα ότι ο ιδιωτικός τομέας μέχρι σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούσε ως δεκανίκι του δημόσιου τομέα. Αυτό το αποτέλεσμα βγαίνει από τον αριθμό των λουκέτων που βλέπουμε στην παρούσα φάση στην αγορά. Η ουσία είναι ότι τα λουκέτα δεν είναι μόνο στην αγορά του εμπορίου. Λουκέτα έχουμε και στις υπηρεσίες, αλλά και σε βιοτεχνίες ή βιομηχανίες οι οποίες εξυπηρετούν και κρατικές προμήθειες.

Διαφωνούν με την ιδεολογική πασιφανές ότι ο δημόσιος τομέας αποτελεί κύριο στόχο αναδιάρθρωσης και όχι απλά μια πολιτική. Είναι ακόμα πιο εμφανής η αναγκαιότητα αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα σήμερα από ό,τι είναι εμφανής και αναγκαία η αναδιάρθρωση του δημοσίου. Μέσα από την ελληνική οικονομική πραγματικότητα βλέπουμε τις αδυναμίες αλλά και τις αγκυλώσεις που έχει ο ιδιωτικός τομέας. Κύρια μειονεκτήματα που όπως αναφέραμε παραπάνω αντιμετωπίζουμε και καταγράφουμε στον ιδιωτικό τομέα είναι και η σχέση του με το δημόσιο η οποία τον έχει καταστήσει, δημόσιων στη θέση του δημοσίου. Ο ιδιωτικός τομέας λοιπόν είναι και αυτός ο ‘μεγάλος ασθενής’ που μου με κυβερνητικές πολιτικές θα πρέπει να δοθεί η θεραπεία. Στον δημόσιο τομέα τα πράγματα είναι αρκετά πιο εύκολα. Στο δημόσιο τομέα με παρεμβατική πολιτικές ή με πολιτικές διαχείρισης προσωπικού, διοικητικές παρεμβάσεις μείωσης κόστους, βελτίωση των διαδικασιών ελέγχου, αύξηση της παραγωγικότητας, είναι δυνατόν να υπεισέλθει η ισορροπία στη λειτουργία του. Στον ιδιωτικό τομέα οι πολιτικές που πρέπει να εφαρμοστούν είναι δύσκολες ως προς την εφαρμογή τους, αφού για να επηρεαστεί ο ιδιώτης θα πρέπει να εφαρμοστούν μέτρα τα οποία να επηρεάζουν την βιομηχανική παραγωγή και την ιδιωτική κατανάλωση. Μέσα από τις κυβερνητικές πολιτικές φαίνετε ότι κάτι τέτοιο έχει αρχίσει να γίνεται. Δηλαδή μια, ενήμεροι όμως, πολιτική αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού τομέα έχει ξεκινήσει. Θεωρητικά δεν είναι αρκετή. Η αναδιάρθρωση του ιδιωτικού τομέα πρέπει να αφορά σε νέες επενδύσεις, και βέβαια νέους κλάδους οικονομικής δραστηριότητας. Λέγοντας ‘νέοι’, θα πρέπει να αναδείξουμε μη την αξία που έχουν, οι νέοι πραγματικά κλάδοι στην οικονομική δραστηριότητα, οι οποίοι όμως βασίζονται σε παραδοσιακούς κλάδους της οικονομικής δραστηριότητας στους οποίους η Ελλάδα κατέγραφε συγκριτικά πλεονεκτήματα. Μέσα λοιπόν από ενδελεχή μελέτη για την αναδιάρθρωση του ιδιωτικού τομέα, η οποία στόχο θα πρέπει να έχει την πλήρη εξυγίανση και τον απογαλακτισμό του από το δημόσιο, θα πρέπει να περιμένουμε την ανάπτυξη στην Ελλάδα και την αύξηση τόσο του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος όσο και δίνει τον κοινωνικής ευημερίας.

Στο δεύτερο λοιπόν περίοδο όπου ζητάμε διακαώς πλέον την αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα αλλά και την εξυγίανση του ιδιωτικού τομέα, φαίνεται ότι ελάχιστα έχουν γίνει. Αυτό το δεύτερο επίπεδο είναι το επίπεδο ή ο πυλώνας πάνω στον οποίον θα γίνουμε συζητήσεις, θα αναπτυχθεί επιχειρηματολογίας και τελικά δράσης και για την εξυγίανση τόσο το δημόσιο τομέα όσο και του ιδιωτικού. Πρέπει τα δύο αυτά δημόσιο και ιδιωτικό τομέα θα τα βλέπουμε μαζί. Δεν είναι δυνατόν να συζητάμε για απολύσεις στον δημόσιο τομέα χωρίς μετράμε τις επιπτώσεις αυτών των απολύσεων στον Ιδιωτικό τομέα. Πρέπει λοιπόν να ληφθεί μέριμνα τόσο από την κυβέρνηση όσο και από τους κοινωνικούς εταίρους για ‘μελέτη των επιπτώσεων’ επί πολιτικών που θα έχουν ως κύριο στόχο την μείωση του εργατικού δυναμικού που απασχολεί το δημόσιο, στην ιδιωτική οικονομία. Στη συνέχεια θα πρέπει η κυβέρνηση να δει ποιοι κλάδοι ιδιωτικής δραστηριότητας έχουν αναπτυξιακή μορφή και ποιοι κλάδοι είναι από τη φύση τους παραδοσιακά χρηματοδότες και κινητήρια δύναμη της οικονομίας. Μέσα από αυτές τις δύο απλές κινήσεις είναι δυνατόν να βρεθεί η λύση για την διοικητική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα η οποία, δεν πρέπει να αφορά μόνο το δημόσιο, αλλά πρέπει να συμμετάσχει ενεργά και ο ιδιωτικός τομέας.

Στο τρίτο επίπεδο καταγράφουμε την αναπτυξιακή διάσταση και τις αναπτυξιακές πολιτικές που στόχο έχουν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Σε αυτό το επίπεδο έχουν γίνει ελάχιστα. Επίσης καταγράφουμε ότι είναι το επίπεδο το οποίο έπρεπε να προετοιμασθεί από την κυβέρνηση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να αντιμετωπίσει τα όποια προβλήματα δημιουργήθηκαν από το εντατικοποιημένο πρόγραμμα λιτότητας που επέβαλε η τρόικα. Αυτό λοιπόν το τρίτο επίπεδο φαίνεται ότι βρίσκεται σε έντονη διαδικασία προετοιμασίας, και αυτό επιβεβαιώνεται από την ανάρτηση στο διαδίκτυο του αναπτυξιακού νόμου. Εδώ πρέπει να πούμε ότι το τρίτο επίπεδο, δηλαδή η αναπτυξιακή διάσταση των πολιτικών που θα πρέπει να ακολουθήσει η χώρα μας για να εξέλθει από τη κρίση, έχει τρία επίπεδα.

Το πρώτο επίπεδο είναι το θεσμικό. Στο αυτό επίπεδο αναπτύσσονται όλα τα θεσμικά χαρακτηριστικά για την υγιή λειτουργία νέων επενδύσεων ή την χρηματοδότηση παλαιών στη χώρα μας.

Στο δεύτερο επίπεδο του αναπτυξιακού νόμου αναπτύσσονται τα χαρακτηριστικά εκείνα τα οποία δημιουργούν τις προϋποθέσεις για υποβολή αλλά και έλεγχο των προτάσεων.

Στο τρίτο επίπεδο καταγράφουμε τις διαδικασίες μέσω των οποίων τα προγράμματα αυτά θα είναι επιλέξιμα αλλά και έναν οργανισμό, ο οποίος ανάλογα με την στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης, θα αλλάζει και θα κατευθύνει τις επενδύσεις σε συγκεκριμένους κλάδους επενδυτικής δραστηριότητας. Το τρίτο επίπεδο είναι και το πλέον σημαντικό, διότι βλέπουμε ότι ο επενδυτικός νόμος ξεπερνάει τους παλιούς επενδυτικούς νόμους οι οποίοι ήταν στραμμένη σε μία μόνο επενδυτική πολιτική. Δίνει τη δυνατότητα στοχευμένων ενεργειών από την πλευρά της πολιτείας για επενδύσεις σε τομείς ή κλάδους δραστηριότητας. Βλέπουμε λοιπόν ότι υπάρχει μια καινοτομία σε αυτό το επίπεδο, η οποία δημιουργεί σοβαρά σοβαρές προϋποθέσεις για την εξέλιξη μιας καλύτερης αναπτυξιακής πολιτικής.

Από τον πίνακα 1 γίνεται κατανοητό ότι στο πρώτο επίπεδο είχαμε ενέργειες όπως η ένταξη της χώρας σε ένα εντατικοποιημένο πρόγραμμα λιτότητας με την βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ε.Ε.. Τα αποτελέσματα τα οποία έχουν ήδη καταγραφεί από αυτό το πρόγραμμα έχουν να κάνουν με μία σημαντική μείωση δαπανών, η οποία μάλιστα έχει δημιουργήσει και μεγάλη αισιοδοξία. Δυστυχώς στο κομμάτι των αποτελεσμάτων πρέπει να καταγράψουμε ένα σημαντικό πρόβλημα στα έσοδα. Αυτό ίσως είναι και το μοναδικό ακανθώδες κομμάτι που θα πρέπει να μελετήσει διεξοδικά και να ξεπεραστεί. Πρέπει λοιπόν να γίνει εντατικός έλεγχος για τον τρόπο με τον οποίο το κράτος θα εισπράττει έσοδα. Πρέπει επίσης να γίνει μελέτη για τα προβλήματα που δημιουργεί το πρόγραμμα μείωσης των δημοσίων δαπανών στην ιδιωτική κατανάλωση. Οι διορθώσεις οι οποίες προτείνονται έχουν να κάνουν με την διαμόρφωση προϋπολογισμών οι οποίοι να προβλέπουν μεθόδους μέτρησης αποτελέσματος (επίτευξη στόχων). Το δημόσιο δεν ακολουθεί τέτοιου τύπου προϋπολογισμούς (δηλ. Performance Base Budgets) τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα. Φαίνεται ότι το γενικό λογιστήριο του κράτους το 2007 για τον προϋπολογισμό του 2008 το 2008 για τον προϋπολογισμό του 2009 αλλά και το 2009 για τον προϋπολογισμό του 2010 ακολούθησε μεθόδους οι οποίοι δημιουργούσαν έναν προϋπολογισμό που δεν είχε καμία σχέση με την πραγματικότητα. Είναι λοιπόν επιβεβλημένη η αλλαγή του τρόπου διαμόρφωσης του προϋπολογισμού, όπως επίσης και η χρήση σύγχρονων μεθόδων οι οποίες θα οδηγήσουν τον προϋπολογισμό του κράτους σε επιτεύξιμες λύσης, δηλαδή πραγματοποιήσιμους προϋπολογισμός. Μέσα στο πρόγραμμα των διορθώσεων το οποίο θα πρέπει η κυβέρνηση να λάβει σοβαρά υπόψη της είναι και ένα δεύτερο επίπεδο πακέτων το οποίο όμως δεν θα έρθει πριν από τη έλευση και εφαρμογή του αναπτυξιακού νόμου. Δηλαδή θα πρέπει η οικονομία της Ελλάδας να περάσει από μια στρατηγική διαδρομή διαχείρισης της κρίσης όπου θα απλώνουμε την οικονομία (αναπτυξιακά μέτρα) και στη συνέχεια θα την περιορίζουμε (μέτρα ελέγχου) με στόχο την ανάπτυξη της σε διαφορετικά επίπεδα.

Στο δεύτερο επίπεδο όπου επιχειρείται η αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα βλέπουμε ότι έχουν γίνει σοβαρές ενέργειες για τον Καλλικράτη καθώς επίσης ότι αναπτύσσεται το ενιαίο μισθολόγιο. Δεν έχουμε ακόμα μετρήσει αποτελέσματα για τις συγκεκριμένες ενέργειες. Βλέπουμε λοιπόν ότι οι ενέργειες δεν έχουν ακόμα μετρηθεί, ίσως γιατί περιμένουμε να μετρηθούν από τις εκλογές, το αποτέλεσμα των οποίων θα επηρεάσει και την λειτουργία του νέου νομοθετήματος. Επιπλέον βλέπουμε ότι το ενιαίο μισθολόγιο έχει καθυστερήσει χαρακτηριστικά. Ενώ ήταν αναμενόμενο ένα νέο ενιαίο μισθολόγιο για το σύνολο του δημόσιου τομέα, παρατηρούμε ότι αυτό το μισθολόγιο όχι απλά δεν έχει μπει σε διαδικασία εφαρμογής, αλλά δημιουργεί και σοβαρά προβλήματα στην εξέλιξη της εξυγίανσης του δημόσιου τομέα. Οι διορθώσεις δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν αφού σε πρώτο χρόνο δεν υπάρχουν ενέργειας. Έτσι λοιπόν σε δεύτερο χρόνο θα αποτυπωθούν τυχόν διόρθωσης των προβλημάτων που θα δημιουργήσει Καλλικράτης και το ενιαίο μισθολόγιο. Βλέπουμε επίσης ότι στο δεύτερο επίπεδο αναφέρεται η αναδιάρθρωση του ιδιωτικού τομέα. Σε αυτό το επίπεδο δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα. Πρέπει να πούμε εδώ ότι κάποιοι θεωρούν ότι αυτή η εξυγίανση του ιδιωτικού τομέα έχει ως κύριο πυλώνα της την αναπτυξιακή πολιτική και τον επενδυτικό νομό. Όμως εδώ πρέπει να πούμε ότι η εξυγίανση του ιδιωτικού τομέα δεν βασίζεται μόνο σε αναπτυξιακά κριτήρια αλλά και σε διαχειριστικά, διοικητικά μέτρα. Να πούμε εδώ ότι σε αυτό το επίπεδο δεν έχουν αναληφθεί πρωτοβουλίες ούτε από την κυβέρνηση, ούτε και από τα συνδικαλιστικά όργανα του ιδιωτικού τομέα. Έτσι λοιπόν γίνεται φανερό ότι ο ιδιωτικός τομέας παραμένει ο κρατικοδίαιτος.

Στο τρίτο επίπεδο, αυτό της αναπτυξιακής διάστασης, των αναπτυξιακών πολιτικών, βλέπουμε ότι οι ενέργειες οι οποίες έχουν γίνει αφορούν κυρίως τον επενδυτικό νομό. Ο αναπτυξιακός νόμος, όπως είπαμε και παραπάνω έχει τρεις βασικές κατευθυντήριες γραμμές.

• Η πρώτη γραμμή αφορά το κομμάτι εκείνο το οποίο μιλάει για το θεσμικό πλαίσιο των επενδύσεων,

• τη δεύτερη βλέπουμε τις διαδικασίες για τις επενδύσεις αυτές, και

• στη τρίτη καταγράφονται οι διαδικασίες και οι ενέργειες θα πρέπει να γίνουν ώστε να κριθεί μια επένδυση ως προτεινόμενη.

Ούτε και σε αυτό το επίπεδο έχουν μελετηθεί αποτελέσματα, αφού και σε αυτό το επίπεδο βρισκόμαστε σε διαδικασία εξέλιξης.

Από τα παραπάνω κατανοούμε ότι ο φετινός χειμώνας θα είναι ιδιαίτερα δύσκολος αλλά και πολύ σημαντικός για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Είναι ο χειμώνας ο οποίος θα προδιαγράψει όχι την επόμενη τριετία, αλλά την επόμενη δεκαπενταετία. Μέσα σε αυτό τον χειμώνα, μέσα σε αυτή την περίοδο θα στηθούν όχι μόνο τα θεσμικά εργαλεία, αλλά οι διαδικασίες οι οποίες θα δώσουν τη δυνατότητα της επανεκκίνησης της ελληνικής οικονομίας. Μέσα λοιπόν σε αυτόν τον χειμώνα θα γίνει πράξη, θα λειτουργήσουν δηλαδή, οι οικονομικές εκείνες δυνάμεις οι οποίες στόχο θα έχουν την ανάταξη και την επαναδραστηριοποίηση της ελληνικής οικονομίας.

ΕΡΜΗΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ

Οικονομική Πολιτική και Διεθνής Οικονομική κρίση

Σε παλαιότερες δημοσιεύσεις (από 10 Ιανουαρίου 2010) έχει καταγραφεί ο πόλεμος με άγνωστους μέχρι σήμερα εχθρούς που ζούμε. Ο πόλεμος αναπτύσσεται σε οικονομικά πεδία μαχών (economic battlefields) και όχι σε κάποια σύνορα με όπλα μπαλάσκες και κράνη.


Είχαμε σημειώσει ότι ‘Πρέπει να βρούμε με ποιον τρόπο θα αντιδράσουμε. Και θα αντιδράσουμε αν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, δημιουργώντας έναν χάρτη ηθικής και αξιών, αναπτύξουμε αίσθημα εμπιστοσύνης για τις ικανότητες αλλά και την επάρκεια δυνάμεων που διαθέτουμε’

Σήμερα δυστυχώς βλέπω ότι ο εχθρός έχει εισχωρήσει στις γραμμές μας, και η κατάσταση αντί να δημιουργήσει πρόσθετη επαγρύπνηση, δημιουργεί μια ευδαιμονία ισάξια με αυτή του Τιτανικού την ώρα που βυθιζόταν (να θυμίσω ότι το αίσθημα και το παράδειγμα μας το χάρισε ο κ.Παπακωνσταντίνου του Υπουργείου Οικονομικών).

• Παρατηρώ ότι έχουν καθυστερήσει, δυστυχώς έχοντας προξενήσει αρνητικές επιπτώσεις, οι αλλαγές που πρέπει να πραγματοποιηθούν στον Δημόσιο Τομέα. Ελάχιστες και σε κεντρικό επίπεδο οι αλλαγές. Η πραγματική μείωση του ελλείμματος θα προκύψει από την βελτίωση της λειτουργίας των επιμέρους τομέων του Δημόσιου τομέα.

• Έχουν δημιουργηθεί, ορατά πλέον δια γυμνού οφθαλμού, προβλήματα στη λειτουργία του Ιδιωτικού τομέα. Αύξηση της φορολογίας, επαπειλούμενη (αν όχι πραγματικά διαπιστωμένη μέσα από το ΦΠΑ) μείωση της κατανάλωσης.

• Έχουν δημιουργηθεί δυστυχώς ανεπανόρθωτες βλάβες στον Οικονομικό και Κοινωνικό ιστό. Διαδοχικές απεργίες και πορείες διαμαρτυρίας οι οποίες προς το παρόν έχουν χαρακτήρα περιστασιακό αλλά κλιμακώνονται.

• Έχει επηρεαστεί η συμπεριφορά της πλειονότητας των Ελλήνων ενώ παράλληλα έχουν μειωθεί οι προσδοκίες μας.

• Σε επίπεδο δομής και άσκησης της εξουσίας (διαδικασίες εφαρμογής των νόμων) παρατηρούμε μια ατολμία για βαθιές τομές που θα δώσουν και αναπτυξιακή πνοή στην κοινωνία αλλά και αναδιανομή του πλούτου με παράλληλη αναδιάρθρωση των δομών εξουσίας.

• Οι επενδύσεις για να υποστηριχθεί το νέο μοντέλο λειτουργίας της χώρας ανύπαρκτες. Νόμος για τις επενδύσεις, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ και αν υπάρχει δεν λειτουργεί.

Σε προηγούμενη δημοσίευση λέγαμε ότι είναι απαραίτητη η ομοψυχία. Διαπιστώνω ότι με τις κινήσεις της η κυβέρνηση δεν λειτουργεί με στόχο την διατήρηση της ομοψυχίας, αλλά, και το λέω χωρίς ενδοιασμό, στην εξυπηρέτηση κομματικών συμφερόντων και μάλιστα μικροκομματικών. Όπως είπαμε το κράτος δεν έχει διοίκηση με στόχους και στρατηγικές. Όπου όμως εμφανίζετε διοίκηση, αυτή φαίνεται ότι έχει τοποθετηθεί με κριτήρια μικροκομματικού βολέματος. Χαλάλι δηλαδή τις ώρες που αφιερώθηκαν για να αποσταλούν αιτήσεις και βιογραφικά στο opengov. Επιτρέψατε μου εδώ να καταγράψω ότι αυτή η διαδικασία (του opengov) αποτελεί για το σύνολο του πνευματικού, εκπαιδευμένου και έμπειρου στελεχιακού δυναμικού της χώρας ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΜΠΑΙΓΜΟ. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν ποτέ κάποιος θα ζητήσει συγνώμη ή αν έχουν κατανοήσει στο ΠΑΣΟΚ τι ζημία έκαναν στους πολιτικούς φίλους τους, όταν επέλεγαν να στελεχώσουν την διοίκηση του κράτους με άτομα που προέρχονται από κυκλώματα και φιλικές παρέες ΑΡΕΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΡΙΣΤΕΣ. Τα παραδείγματα είναι πολλά και σε επίπεδο κεντρικής κυβέρνησης αλλά και στο επίπεδο του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα.

Ποια λοιπόν είναι η ομοψυχία και με ποίον τρόπο προσπαθήσαμε να την διαφυλάξουμε?

Έχουμε πόλεμο και σιγά σιγά βλέπουμε τους εχθρούς. Δυστυχώς κάποιοι είναι και δικοί μας. Απ αυτούς που τους έχουμε εμπιστευτεί δύναμη, επιρροή και εξουσία. Δυστυχώς όμως αυτοί έχουν συμμάχους τους, τους ανίκανους και ανεπαρκείς που έχουν επιλεγεί για να διαχειριστούν κρίσιμα θέματα της Ελληνικής Οικονομίας. Της Εθνικής Οικονομίας κ.Παπανδρέου και όχι της οικονομίας της πατρίδας. Και επιτέλους είμαστε Έθνος με πατρίδα. Η πατρίδα προσδιορίζει τον τόπο και όχι τους ανθρώπους. Όχι δηλαδή το σύνολο των ανθρώπων που είναι, ή και, αισθάνονται ΕΛΛΗΝΕΣ.

Μπορεί ο Καραμανλής (playstation) να κατάφερε να διαλύσει τη χώρα. Είχα την απαίτηση το ΠΑΣΟΚ να την ανασυντάξει. Αν δεν μπορεί τότε …. Ας επιταχύνει της εξελίξεις για αλλαγές. Ας δημιουργήσει τις γέφυρες της μετάβασης σε μια πολιτική δημοκρατία ανάλογη των Ελλήνων.

Και επιτέλους ας κρατήσει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ τα προσχήματα. Εμείς είμαστε ΠΑΣΟΚ…., εσείς εκεί στην κυβέρνηση γιατί αλλάξατε???

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Το σίγουρο είναι ότι το τελευταίο πεντάμηνο η κυβέρνηση έλαβε πολύ δύσκολα μέτρα τα οποία μάλιστα επηρέασαν και την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη. Αυτά τα μέτρα ήταν τα χειρότερα τα οποία θα μπορούσε να λάβει αλλά και τα πλέον απαραίτητα όχι τόσο για την αναδιάρθρωση του ελληνικού κράτους, αλλά για την εξυγίανση των οικονομικών, και ουσιαστικά των ταμειακών ελλειμμάτων του. Η βασικότερη στόχευση αυτών των μέτρων ήταν η μείωση των ταμειακών ελλειμμάτων του κράτους και ουσιαστικά η μείωση του εσωτερικού δανεισμού. Αυτές οι πολιτικές επηρέασαν την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη, μειώνοντας ουσιαστικά τόσο το εισόδημα του, όσο και την αγοραστική του δύναμη. Όμως θα ήταν τουλάχιστον εκτός ορίων να πούμε ότι αυτή η κυβέρνηση ήξερε από την αρχή το σύνολο του οικονομικού προβλήματος της χώρας. Το οικονομικό πρόβλημα της χώρας δεν βασίζεται (δεν εντοπίζεται) μόνο στην αδυναμία ικανοποίησης των ταμειακών αναγκών. Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα ήταν και είναι η ανάπτυξη του δημόσιου τομέα με τρόπο αποτελεσματικό, δηλαδή και έσοδα να εισπράττονται ώστε να μειώνονται τα ταμειακά ελλείμματα, αλλά και ο τρόπος λειτουργίας του κράτους να είναι τέτοιος που να μη δημιουργεί περαιτέρω ταμειακά ελλείμματα.

Σε πρώτη φάση η αντιμετώπιση έγινε μέσα από τον περιορισμό των ταμειακών ελλειμμάτων με άμεσες ενέργειες. Τέτοιες ενέργειες ήταν αυτές της μείωσης των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα και του επιδόματος κανονικής άδειας επίσης ήταν η μείωση κατά 7% των μισθών των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ, καθώς επίσης και η μείωση των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων.

Όπως είναι προφανές σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης πρέπει να ληφθούν μέτρα άμεσης προτεραιότητας. Τα μέτρα λοιπόν αυτά τα οποία παρουσιάζουν παραπάνω, ήταν μέτρα έκτακτης ανάγκης και άμεσων προτεραιοτήτων. Τα μέτρα αυτά ελήφθησαν για επείγουσες καταστάσεις, για καταστάσεις κρίσης. Αντιμετωπίζοντας λοιπόν, από τους πρώτους μήνες διακυβέρνησης της χώρας μια σοβαρότατη κρίση και λαμβάνοντας μέτρα πραγματικά κρίσης, η παρούσα κυβέρνηση έλαβε μια πρώτη μεγάλη απόφαση η οποία έχει να κάνει με την εξυγίανση της λειτουργίας του Ελληνικού δημοσίου.

Η δεύτερη μεγάλη δέσμη μέτρων, η οποία θεωρώ ότι έρχεται, έχει να κάνει με την αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων της λειτουργίας του δημοσίου. Τέτοια είναι η οργάνωση, η δομή, η λειτουργία, οι διαδικασίες, η λήψη αποφάσεων, η μέτρηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα, και τέλος ο έλεγχος. Μέσα λοιπόν από αυτούς, τουλάχιστον, τους παράγοντες που θα πρέπει να εξετάσει η νέα κυβέρνηση, θα δούμε τη νέα δέσμη μέτρων, η οποία θα έρθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δεν είναι δυνατόν να υποστηριχθούν τα μέτρα άμεσης ανάγκης και εάν δεν ληφθούν διαρθρωτικά μέτρα, τα οποία σε βάθος χρόνου θα έχουν το ρόλο της εξομάλυνσης και της εξισορρόπησης της λειτουργίας της χώρας.

Τρίτη δέσμη για την αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος, έτσι άλλωστε τον αποκαλούν όλοι, είναι τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν με στόχο την ανάπτυξη της χώρας. Είναι δηλαδή τα μέτρα εκείνα τα οποία θα πρέπει να λάβει το ελληνικό κράτος για να τονώσει τόσο τη δημόσια όσο και την ιδιωτική επένδυση. Μια σειρά από μέτρα και νομούς θα πρέπει να ληφθούν ώστε να αναπτυχθεί το ελληνικό κράτος και να γίνει ένα κράτους το οποίο θα παρουσιάσει το μέλλον θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Όπως φαίνεται λοιπόν η κυβέρνηση δεν έχει καθυστερήσει. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση μετά από έξι μήνες διακυβέρνησης, και ενώ έχει εργαστεί σε συνθήκες κρίσης, κατάφερε να παρουσιάσει έργο που άλλες κυβερνήσεις δεν έδειξαν σε δύο ή και περισσότερα χρόνια.

Σίγουρα υπάρχουν πολλά προβλήματα τα οποία πρέπει να λυθούν. Σίγουρα υπάρχουν καταστάσεις οι οποίες δεν είναι και τόσο εύκολες. Σίγουρα ο Έλληνας πολίτης δυσανασχετεί από μια σειρά από μέτρα, αφού επηρεάζουν άμεσα, όπως προδιαγράψαμε και προηγουμένως, την καθημερινότητά του. Σίγουρα θα πρέπει να δούμε μια σειρά από αρνητικές επιπτώσεις οι οποίες προκλήθηκαν από αυτά τα μέτρα. Σίγουρα θα πρέπει να κοιτάξουμε τον τρόπο που αυτά τα μέτρα σιγά - σιγά θα αρθούν. Όμως αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι να κατανοήσουμε όλοι, ότι η κυβέρνηση αυτή έχει σχέδιο. Με αυτή την έκφραση, με αυτή την διατύπωση, με αυτήν την αντίληψη, θέλω να καταγράψω ότι έχω πλήρη εμπιστοσύνη στις κινήσεις που κάνει η κυβέρνηση, σε όλα τα επίπεδα. Και φυσικά το πρώτο επίπεδο, είναι το επίπεδο της άμεσης ανάγκης, της αντιμετώπισης κρίσιμης κατάστασης, της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης που πλήττει αυτήν την στιγμήν τη χώρα. Το δεύτερο επίπεδο στο οποίον πάλι θα πρέπει να είμαστε όλοι αρωγοί της προσπάθεια, είναι το επίπεδο των διαρθρωτικών αλλαγών που πρέπει να επισυμβούν στο κράτος, ώστε αυτό επιδείξει συνέχεια με αναπτυξιακούς ρυθμούς. Το τρίτο επίπεδο είναι το επίπεδο της ανάπτυξης, είναι δηλαδή το επίπεδο εκείνον στο οποίο το ελληνικό κράτος η κυβέρνηση και όλοι μας θα πρέπει να δώσουμε εμπιστοσύνη στο επίπεδο του νομικού καθεστώτος που θα αναπτυχθεί ώστε να προσελκύθουν ξένες αλλά και οι ελληνικές επενδύσεις και να αναπτυχθεί εκ νέου ή καλύτερα να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση να αναταχθεί η ελληνική οικονομία.

Φτάσαμε πάτο ή ακόμη???

Τα βασικά μέτρα που ανακοινώθηκαν για την αντιμετώπιση της Δημοσιονομικής κρίσης στην Ελληνική Οικονομία, ήταν λίγο πολύ γνωστά από το 2008 (δημοσίευμα του Έθνους της Κυριακής – 07/03/2010). Άλλωστε, ο πρώην τσάρος της Οικονομίας (Αλογοσκούφης) είχε λάβει σειρά μέτρων το Σεπτέμβρη του 2008, τα οποία όμως η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας (Καραμανλής, Σουφλιάς, Μπακογιάννη κ.α.) τα απέσυραν. Όπως λοιπόν έχει αναφερθεί και σε παλαιότερες δημοσιεύσεις, τα μέτρα καθυστέρησαν να ανακοινωθούν. Αποτέλεσμα της καθυστέρησης αυτής ήταν τόσο η ποιότητα των μέτρων (σκληρά μέτρα μειωμένης κοινωνικής δικαιοσύνης) όσο και ποσότητα (πολλά και σε πολλά επίπεδα της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας).
Αρχικά θα πρέπει να δούμε αν τα μέτρα έπρεπε να ληφθούν
Εδώ πραγματικά υπάρχει ένα κομφούζιο απόψεων. Όλοι πιστεύουν ότι, μέτρα έπρεπε να ληφθούν.
• Ποία μέτρα όμως??
• Τι μέτρα όμως ??
• Πόσα μέτρα όμως??
• Τι είδους μέτρα όμως ??
• Γιατί αυτά τα μέτρα και όχι τα άλλα, όμως??
Όταν υπάρχουν αντιδράσεις οι οποίες κλιμακώνονται (και είναι μάλλον η μοναδική στιγμή στην ιστορία της σύγχρονης μεταπολιτευτικής Ελλάδας που η λέξη κλιμακούμενη κοινωνική αναταραχή έχει νόημα), πρέπει να ψάξουμε και να βρούμε τις αιτίες.
Το αίσθημα της μειούμενης κοινωνικής δικαιοσύνης εξαπλώνεται. Αυτό έχει και επιπτώσεις, οι οποίες μπορεί να αναιρέσουν τα όποια μέτρα. Μέσα σε αυτά είναι και η επιβράδυνση της Οικονομικής επέκτασης. Η επιβράδυνση της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας στην Ελλάδα, θα έχει τρομακτικές κοινωνικές επιπτώσεις.
Δεν λαμβάνω την θέση ότι τα μέτρα δεν έπρεπε να ληφθούν. Δεν ξέρω όμως με βάση ποια στοιχεία και ποιο σχεδιασμό αυτά τα μέτρα θα αποδώσουν. Οπωσδήποτε υπάρχει εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου του Παπανδρέου. Θέλω όμως αφού η κυβέρνηση που είναι τόσο ανοιχτή σε ελέγχους και σε διαφανείς διαδικασίες (όπως το opengov), να παρουσιάσουν με αναλυτικό τρόπο, τις επιπτώσεις αυτών των μέτρων στην κοινωνία και την οικονομία. Θέλω δηλαδή, να δω (μέσες άκρες) την πορεία και την εξέλιξη της οικονομίας της χώρας για την επόμενη διετία – τριετία. Θέλω να δω ποιος θα είναι ο δείκτης της ανεργίας για τα χρόνια αυτά. Ποια μέριμνα έχει ληφθεί για την επαπειλούμενη ανεργία, τόσο των ιδιωτικών όσο και των δημοσίων υπαλλήλων, που σημειωτέων είναι η πρώτη φορά που οι δημόσιοι υπάλληλοι θίγονται και με μειώσεις μισθών και με επαπειλούμενη ανεργία.
Παράλληλα θέλω να σταματήσουν οι εγκληματικά προκλητικές προσλήψεις ημετέρων στη βουλή με δεκαέξι (16) μισθούς, οι επιλογές γενικών και ειδικών γραμματέων, προέδρων και αντιπροέδρων οργανισμών του Δημοσίου και ευρύτερου Δημόσιου τομέα, που αν έκαναν αίτηση στον ΑΣΕΠ δεν θα επιλέγονταν ούτε καν για απλοί υπάλληλοι.
Κάτω λοιπόν από αυτές τις συνθήκες :
• Δεν μπορώ να αισθανθώ δικαιοσύνη όταν δεν βλέπω πραγματική αξιοκρατία.
• Δεν μπορώ να αισθανθώ δικαιοσύνη όταν δεν βλέπω να λαμβάνονται διαρθρωτικά μέτρα για την ανάπτυξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου.
• Δεν μπορώ να αισθανθώ δικαιοσύνη όταν βλέπω ισοπεδωτικές πολιτικές. Η ισοπέδωση είναι χαρακτηριστικό ζουγκλοποίησης της κοινωνίας.
• Όπως και όλος ο Ελληνικός λαός, έτσι και εγώ περιμένω να δω χειρότερα και όχι καλύτερα.
Όμως έχω την ΑΠΑΙΤΗΣΗ από την Ελληνική κυβέρνηση να μου πει τι ΓΙΝΕΤΕ και τι θα ΓΙΝΕΙ από εδώ και πέρα. Τι πρέπει να περιμένω.
Όπως όλοι βλέπουν, οι κοινωνικοί εταίροι και κυρίως ο συνδικαλισμός έχει χάσει τη δυναμική που είχε σε προηγούμενες δεκαετίες και δικαίως. Εκμεταλλεύτηκε την ανοχή των εργαζομένων, ενώ παράλληλα δημιούργησε, μέσα από ατομικές συμπεριφορές, αντιπάθειες κλίκες και διαπλεκόμενα συμφέροντα (πολλές φορές διαπλοκή από κρατικό φορέα σε συνδικαλιστικό όργανο). Σήμερα λοιπόν, θερίζει γιαούρτια, τα οποία είναι (για ομάδα της κοινωνίας) φυσιολογική εξέλιξη. Πρώτιστη προτεραιότητα για το συνδικαλισμό, είναι, να ξαναγίνει συνδικαλισμός, οι συνδικαλιστές να ξαναγίνουν συνδικαλιστές εργαζομένων και όχι υπερασπιστές (αδιαφανών -αφού δεν γίνονται αντιληπτά-) συμφερόντων. Επομένως βλέπω ότι όσο και ενωμένη να είναι η συνδικαλιστική βάση, δεν έχει ομόνοια και ομοψυχία ενώ παράλληλα δεν χρίζει της εμπιστοσύνης του μέσου Έλληνα εργαζόμενου. Πολύ άσχημη εξέλιξη αυτή. Ειδικά τώρα που περιμένουμε όλοι έντονες αντιδράσεις για κοινωνικές αδικίες.
Δεν μπορώ να πιστέψω (προσωπικά) ότι οι άνθρωποι που έκαναν πάρτυ καθ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ακόμη και σήμερα να απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια και να επιβαρύνουν την Ελληνική οικονομία τόσο με την ανικανότητά τους όσο και με τους παχυλότατους μισθούς τους.
Για αυτό περιμένω ΑΜΕΣΑ, από την κυβέρνηση, και θεωρώ ότι όλο το ΠΑΣΟΚ και ειδικά ο κόσμος του, να μας περιγράψουν τα μελλούμενα. Δεν θέλω απολογία, Ενημέρωση θέλω.

Δικαιολογίες Βγαινοπουλου ή Μπαινόπουλος στη Πολιτική??

Άκουσα το βράδυ της 22/02/10, χωρίς να βλέπω την τηλεόραση τη συνέντευξη του κκ.Βγενόπουλου. Πραγματικά ήταν σαν να άκουγα έναν πρωτοετή φοιτητή της ΑΣΟΕΕ να κάνει ανάλυση για την οικονομία. Είπε όλα όσα θα έπρεπε να γίνουν για την εξυγίανση της Ελληνικής Οικονομίας, είπε όλα αυτά που θέλει να ακούσει ο κάθε πικραμένος που πιάνετε απ τα μαλλιά για να γλυτώσει τον πνιγμό που του είπαν ότι έρχεται.


Η αιτία της εμφάνισης του στα κανάλια, δεν είναι άλλος από το να καλύψει την προσυμφωνημένη πώληση της Ολυμπιακής στην Aegean. Και αυτή είναι η αντίληψη μου, που έχω κάθε δικαίωμα να την δημοσιοποιώ. Δεν ξέρω αν θα κάνουν απολύσεις ή επιπλέον περικοπές στη συγχώνευση αυτή, αλλά όπως φαίνεται για εκεί το πάει.

Τώρα ο πόλεμος και οι λοιπές ιστορίες μεταξύ Ολυμπιακής και Aegean, τουλάχιστον εμένα δεν με έπεισαν. Ας μην ξεχνάμε ότι 2 μεγαλοστελέχη της Aegean πήραν μεταγραφή στην Ολυμπιακή μετά την πώληση της Ολυμπιακής στην Aegean. Θεωρώ λοιπόν ότι ο Βγενόπουλος μίλησε για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

Μίλησε επιπλέον για μια αυξημένη κρατική παρεμβατικότητα, όταν ο ίδιος έχει πάρει χοντρό παρά από τον μεσολαβητικό ρόλο που έπαιξε ή και παίζει στη διαδικασία εξαγοράς της Ολυμπιακής από την Aegean, και στην αποκρατικοποίηση μιας από τις βασικότερες Δημόσιες Επιχειρήσεις.

Αυτό που ψάχνω να βρω είναι γιατί τώρα…….. Ο σχεδιασμός, όπως τον είχα προδιαγράψει μέσα από την μελέτη των οικονομικών δεδομένων της Aegean, μου έδειχνε ότι αυτή η κίνηση θα έπρεπε να γίνει μετά από δύο χρόνια. Η πράξη έγινε βεβιασμένα. ΓΙΑΤΙ???

Τι συμβαίνει στα οικονομικά της Aegean???

Δεν είμαι πολιτικός θεωρώ όμως ότι η κίνηση αυτή του Βγενόπουλου, ήταν κίνηση μεγάλου επιχειρηματικού ρίσκου…… Χωρίς να το επιδιώκει, επιβάλει με τον λόγο του, τον εαυτό του ως έναν βασικό παίκτη στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ακριβώς εδώ βρίσκετε και το ρίσκο που αναλαμβάνει.

Τι προβλέπαμε....... πριν τις ευρωεκλογές.

Τι λέγαμε “από το www.ziouzitsou.blogspot.com”

ΤΕΤΆΡΤΗ 4 ΜΑΡΤΗ 2009

Μιλάμε για διακυβέρνηση ΝΔ

Προσέξτε όλες οι χώρες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην οικονομίας τους κυρίως λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης η Ελλάδα αντιμετωπίζει πρόβλημα γιατί δεν μπορεί να τιθασεύσει το Δημόσιο Έλλειμμα. Να τονίσουμε εδώ ότι το σημαντικό πρόβλημα είναι η επέκταση του Δημοσίου τομέα. (υπενθυμίζω την επίκαιρη ερώτηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ για τις νέες θέσεις, οργανισμούς, ΝΠΔΔ κα που έχουν δημιουργηθεί στο Δημόσιο)

Ποια μέτρα μόνιμου (?????) χαρακτήρα έλαβε??? Έκτακτες εισφορές, πάγωμα μισθών και άλλα ευτράπελα. Ασπιρίνες δηλαδή.

Ποια μέτρα ΜΌΝΙΜΟΥ χαρακτήρα προτίθεται να λάβει????

1. θα βάλει χέρι στο επίδομα Κανονικής άδειας και το δώρο Χριστουγέννων

2. Θα υιοθετήσει (θεσμικά και όχι μέσω της επιδεικνυόμενης ανοχής) τις ατομικές διαπραγματεύσεις στις συμβάσεις εργασίας.

3. θα αυξήσει τους συντελεστές ΦΠΑ

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα μέτρα που θα λάβει ΜΕΤΑ τις ευρωεκλογές.

Περιμένω και άλλα μέτρα. Σημειώνω όμως ότι αυτά τα μέτρα τα λαμβάνει γιατί εφάρμοσε για αρκετά χρόνια το Οικονομικό μοντέλο της ήπιας προσαρμογής. Θα σημείωνα, αν μου το επιτρέπετε, ένα Φιλελεύθερο Οικονομικό μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας με απουσία του εποπτικού – ελεγκτικού μηχανισμού του κράτους.

Σημειώνω επίσης ότι η ανικανότητα και ανεπάρκεια της εφαρμοσμένης Οικονομικής πολιτικής για τα χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ. είχε σήμερα και την επιβεβαίωσή της από τα πλέον υπεύθυνα χείλη… τον κκ.Μητσοτάκη.

Μας είπε δηλαδή ο κκ.Μητσοτάκης ότι για να αναλάβει το κορίτσι πρέπει να κάνει απογραφή (μα καλά δεν εμπιστεύεται τον κκ.Καραμανλή και θέλει και απογραφή???)

Στην Ελλάδα ζούμε και βλέπουμε, ότι την ίδια ώρα που ζητάτε εσείς της ΝΔ, ο κοσμάκης να δώσει από το υστέρημά του ΒΟΛΕΥΕΤΕ τα γαλάζια παιδία σας δίνοντας τους αυξήσεις, αναβαθμίσεις, προαγωγές …….. και ενίοτε προσλήψεις

Θέλετε και ονόματα??????

Προσοχή γιατί έχουμε !!!!!!!!

Κάποιο θα πουν ότι δεν τα λέγαμε. Αν είχαν πάρει μέτρα νωρίτερα, αν είχαν δημιουργήσει βάση για την σοβαρότερη εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό, αν δεν μας θεωρούσαν Κοντοπυράκια μπανανία, αν, αν, αν ……….

Η οικονομική κρίση είναι ο πλέον ύπουλος εχθρός μας

Μέχρι σήμερα όταν το Έθνος αντιμετώπιζε ένα μεγάλο πρόβλημα, όλοι μαζί με ομοψυχία συντασσόμαστε πίσω από έναν κοινό στόχο και αντιμετωπίζαμε την δυσκολία, κατατροπώναμε τον εχθρό.


Σήμερα ζούμε μια από τις χειρότερες και πλέον ύπουλες επιθέσεις κατά του έθνους μας.

Σήμερα ζούμε έναν πόλεμο, χωρίς να έχουμε καταλάβει ποιο είναι το πεδίο της μάχης, ποια είναι τα όπλα των εχθρών και ποιοι είναι οι εχθροί μας.

Κανένας μας δεν είναι διατεθειμένος να πολεμήσει, αλλά όλοι αισθανόμαστε τον κίνδυνο του ξαφνικού θανάτου.

Κανένας μας δεν γνωρίζει τους τρόπους της άμυνας και ο καθένας από μας ζει την καθημερινότητα του σαν να ζει μια από τις καλύτερες μέρες της ζωής του.

Χρειαζόμαστε ένα σοβαρό σοκ για να κατανοήσουμε την κατάσταση?

Βλέπω τους αγρότες που δείχνουν να μην έχουν καταλάβει ότι, από πέρσι μέχρι φέτος, έχουν αλλάξει σοβαρά και προς το χειρότερο τα οικονομικά δεδομένα λειτουργίας τόσο της Ελληνικής Οικονομίας όσο και των διεθνών αγορών. Υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους χωρίς να έχουν αντιληφθεί τις κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις που θα προκύψουν με μια ανελαστική συμπεριφορά.

Δεν έχουν αντιληφθεί ότι πρακτικές Χαντζηγάκη, που δημιούργησαν και αγρότες δύο ταχυτήτων (μην ξεχνάμε τι έπαθαν οι Κρητικοί σε αντιδιαστολή με τους Θεσσαλούς), δεν μπορούν να επαναληφθούν. Δεν υπάρχουν τα λεφτά.

Κοιτάζοντας όμως από μια άλλη σκοπιά τα δεδομένα της κρίσεις δεν πρέπει να μπούμε στην ηθική ‘γιατί αυτός έτσι κι εγώ αλλιώς’.

Είναι μια επίθεση που γίνετε στην Ελλάδα με μέσα και πρακτικές πρωτόγνωρες.

• Αρχικά πρέπει να βρούμε ποιος είναι ο εχθρός. Και ο εχθρός είναι καλά κρυμμένος ανάμεσα στους φίλους μας.

• Πρέπει να βρούμε ποια είναι τα όπλα που χρησιμοποιεί. Και τα όπλα που χρησιμοποιεί είναι τα δικά μας παραπατήματα.

• Πρέπει να βρούμε πότε κάνει τις επιθέσεις του. Και τις επιθέσεις του τις κάνει σε χρόνο που εμείς είμαστε με την πλάτη στον τοίχο και με βαριά προβλήματα τραυματισμών.

• Πρέπει να βρούμε με ποιον τρόπο θα αντιδράσουμε. Και θα αντιδράσουμε αν ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ, δημιουργώντας έναν χάρτη ηθικής και αξιών, αναπτύξουμε αίσθημα εμπιστοσύνης για τις ικανότητες αλλά και την επάρκεια δυνάμεων που διαθέτουμε.

• Πρέπει να βρούμε με ποιον τρόπο θα απαντήσουμε. Και θα απαντήσουμε ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ, και όχι σαν γκρουπούσκουλα και ομάδες ατάκτων. Είναι επιτακτική ανάγκη να ανασυνταχθούμε και να σηκώσουμε κεφάλι για να κοιτάξουμε τους εχθρούς στα μάτια.

Έχουν γίνει τραγικά λάθη, έχει χαθεί αρκετός χρόνος. Από το 2008 έως σήμερα είναι κοντά δυό χρόνια. Αργήσαμε και μας πήρανε φαλάγι.

Να ανασυνταχθούμε ΤΩΡΑ. Μαζί όλοι έχουμε αποδείξει και στο παρελθόν ότι μπορούμε. Για να δούμε λοιπόν πόσο εξοικειωμένοι είμαστε με την νέα μορφή πολέμου. Πόσο έτοιμοι είμαστε όλοι μας να φερθούμε με σύνεση και όχι ΕΓΩιστικά.

Αν δεν τα καταφέρουμε, τον Ιούλιο τα πράγματα θα είναι τραγικά. Έχουμε λίγο χρόνο. Πρέπει να προσπαθήσουμε. Πρέπει να ανατρέψουμε τα δεδομένα.

Σχολιασμός πολιτικής επικαιρότητας

Στη Νέα Δημοκρατία έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν. Λένε ότι δεν υπάρχει συντονισμός και ότι υπάρχει ακυβερνησία. Έχουν κατανοήσει ότι τρεις μήνες μόνο έχουν περάσει από την εποχή του playstation??? Παρακολουθούν τηλεόραση για να δούν ότι υπάρχει μια νέα προσέγγιση στην επίλυση προβλημάτων ...., έχουν πάρει πρέφα ότι το... όλα στο φως glass- knost δουλεύει υπέρ, της καλύτερης λειτουργίας της χώρας.


Ακούω κάποιους να λένε για ακυβερνησία και σκάω στα γέλια. Παιδία, διαβάστε λίγο. Καθίστε κάτω, ανοίξτε κανα βιβλίο, συνδυάστε αυτά που κάνει το ΠΑΣΟΚ σαν κυβέρνηση με αυτά που ζητά και θέλει η κοινωνία, προσδιορίστε τρόπους που θεωρείτε ότι συμφέρουν καλύτερα να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι.

Μην μπλαμπλαδολογείτε χωρίς λόγο και αιτία. Υπάρχει ανάγκη μιας πραγματικά σοβαρής αντιπολίτευσης. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα. Κάποια στιγμή αισθάνθηκα ότι στο ΠΑΣΟΚ έπαθαν κρίση πανικού. Δεν άκουσα κανέναν να τους επαναφέρει στην πραγματικότητα λέγοντας τους ότι περνάμε μια σοβαρότατη οικονομική κρίση. Κάποια στιγμή άκουσα ότι παίξανε ξύλο για κάποιο νομοσχέδιο που αφορά τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Δεν άκουσα κανένα από τη ΝΔ να μιλά θετικά ή αρνητικά για το νομοσχέδιο. Δεν άκουσα κανέναν να υπερθεματίζει την κίνηση του ΠΑΣΟΚ να ελαφρύνει τους αδύνατους.

Τα στελέχη και τα στελεχάκια της ΝΔ, έκαναν παιχνίδι μέχρι…., ίσως ακόμη και σήμερα, λόγω της διαφοροποιημένης ηθικής που θέλει να εντάξει στο αξιακό σύστημα της χώρας το ΠΑΣΟΚ. Καθυστερεί να τοποθετήσει Γενικούς και Ειδικούς Γραμματείς η κυβέρνηση. Καθυστερεί να τοποθετήσει ΔΕΚΟ-άρχες. Το αποτέλεσμα, αντί να σταθείτε δίπλα στο κράτος, νουθετώντας τα στελέχη σας να ασκήσουν συνετή πολιτική μέχρι την αντικατάστασή τους ή την ανανέωση της θητείας τους, όπου και να κοιτάξω βλέπω τρικλοποδιές και κουτοπονηριές. Τα οικονομικά της χώρας βρίσκονται υπό κατάρρευση, και τα στελέχη που είχαν τοποθετηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση απολαμβάνουν αμοιβές ισόποσες με την εξόφληση στεγαστικού δανείου.

Αυτό εννοούν οι βουλευτές της ΝΔ όταν λένε ότι υπάρχει έλλειμμα συντονισμού??

Αυτό εννοούν ότι υπάρχει ακυβερνησία.

Κράτος δεν είναι μόνο το κυβερνών κόμμα και οι οπαδοί του αλλά όλοι. ΟΛΟΙ ΜΑΣ.

Ας συνετιστούν λοιπόν οι στρατηγοί της ΝΔ, γιατί με τις κινήσεις που κάνουν δημιουργούν μεγαλύτερα προβλήματα.