ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ

Στην φιλολογία που αναπτύσσεται σήμερα για τις δημοσκοπήσεις σας παραθέτω το παρακάτω κείμενο. Πιστεύω ότι θα το βρείτε χρήσιμο. Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας.
Κείμενο από το βιβλίο ‘Όψεις της Οργάνωσης Εισαγωγή στη Θεωρία Οργανώσεων’ Γκαρεθ Μοργκαν, 2000, εκδόσεις Καστανιώτη. Με πρόλογο από τον κ.Τσούκα Καθηγητή Οργάνωσης και Διοίκησης του ALBA.

Σελ 184.
Σε ένα δοκίμιο σχετικά με τη χρήση των στατιστικών στοιχείων ως βάση για την εθνική πολιτική, που δημοσιεύθηκε το 1954, ο Βρετανός οικονομολόγος Ely Devons παραλλήλισε τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στις τυπικές οργανώσεις με τη μαγεία και τη μαντεία των πρωτόγονων κοινωνιών. Παρατήρησε ότι, μολονότι οι λήπτες αποφάσεων στις οργανώσεις δεν θα δια­νοούνταν, υπό κανονικές συνθήκες, να εξετάσουν τα εντόσθια μιας κότας ή να συμβουλευτούν το μαντείο σχετικά με την τύχη της οργάνωσης τους ή την κατάσταση της οικονομίας, εντούτοις, πολλές φορές, η χρήση των στα­τιστικών στοιχείων έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τη χρήση της πρω­τόγονης μαγείας. Στις πρωτόγονες κοινωνίες οι μάγοι αποφάσιζαν αν θα έ­πρεπε να κυνηγήσουν προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση, αν η φυλή θα έ­πρεπε να πολεμήσει, ή ποιος έπρεπε να παντρευτεί ποιαν, παίρνοντας ξε­κάθαρες αποφάσεις σε καταστάσεις οι οποίες θα ήταν, σε άλλη περίπτωση, ανοιχτές σε ατέλειωτους καβγάδες.
Στις τυπικές οργανώσεις, οι τεχνικές της ποσοτικής ανάλυσης φαίνεται να παίζουν παρόμοιο ρόλο. Χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη του μέλλοντος και την ανάλυση των συνεπειών που έχουν διαφορετικές πορείες δράσης, με τρόπο που κάνει τη λήψη αποφάσεων να φαίνεται ορθολογική και να έχει ουσία. Η χρήση τέτοιων τεχνικών δεν μειώνει, φυσικά, το ρίσκο. Οι αβεβαιότητες που περιστοιχίζουν μια κατάσταση εξακολουθούν να υ­πάρχουν, και βρίσκονται κρυμμένες στις παραδοχές πάνω στις οποίες στη­ρίζεται η τεχνική ανάλυση. Από τέτοια στοιχεία απορρέει το επιχείρημα του Devons . Η λειτουργία της ποσοτικής ανάλυσης συνίσταται στην αύξηση της αξιοπιστίας της δράσης σε καταστάσεις που θα έπρεπε, σε άλλη περίπτω­ση, να διεκπεραιωθούν με εικασίες και προαισθήματα. Όπως και οι μάγοι που συμβουλεύονται τα εντόσθια, έτσι πολλοί λήπτες αποφάσεων στις ορ­γανώσεις επιμένουν ότι θα πρέπει να εξεταστούν τα γεγονότα και οι αριθ­μοί προτού ληφθεί μια απόφαση πολιτικής, ακόμη και αν οι στατιστικές πα­ρέχουν αναξιόπιστες οδηγίες ως προς το τι είναι πιθανόν να συμβεί στο μέλ­λον. Επιπροσθέτως, όπως συμβαίνει και με τους μάγους, ούτε οι ίδιοι ούτε η μαγεία τους χάνουν το κύρος τους όταν τους διαψεύδουν τα γεγονότα. Α­κριβώς όπως ο μάγος μπορεί να αποδώσει την αποτυχία στο γεγονός ότι οι οδηγίες του δεν εκτελέστηκαν κατά γράμμα, ή και στο γεγονός ότι παρενέβη κάποια εχθρική δύναμη, ο σύγχρονος τεχνοκράτης μπορεί κάλλιστα να κατηγορήσει το μοντέλο που χρησιμοποιήθηκε, ή την τροπή που πήραν τα γεγονότα, για να μπορέσει να εξηγήσει γιατί οι προβλέψεις αποδείχτηκαν ανακριβείς. Η ανάλυση δεν χάνει ποτέ το κύρος της. Η επίφαση της ορθολογικότητας διατηρείται.
Οι σύγχρονες οργανώσεις συντηρούνται μέσω συστημάτων πεποιθήσε­ων που δίνουν έμφαση στη σπουδαιότητα της ορθολογικότητας, και των ο­ποίων η νομιμοποίηση στα μάτια του κόσμου εξαρτάται συνήθως από την ικανότητα τους να επιδεικνύουν αυτήν την ορθολογικότητα και την αντι­κειμενικότητα στην πράξη. Και ακριβώς γι' αυτό το λόγο, οι ανθρωπολόγοι συχνά αναφέρονται στην ορθολογικότητα ως το μύθο της σύγχρονης κοι­νωνίας, διότι, όπως και οι πρωτόγονοι μύθοι, μας προσφέρει ένα περιεκτι­κό Πλαίσιο αναφοράς, ή σύνολο πεποιθήσεων, μέσω του οποίου μπορούμε να διαπραγματευτούμε τις καθημερινές μας εμπειρίες και να τις καταστή­σουμε κατανοητές. Ο μύθος της ορθολογικότητας μιας βοηθά να δούμε ορισμένα μοτίβα δράσης ως νόμιμα, αξιόπιστα, και κανονικά. Μας βοηθά να αποφεύγουμε τους καβγάδες και τις διαμάχες που θα προέκυπταν αν μπορούσαμε να διακρίνουμε τη βασική αβεβαιότητα και ασάφεια που κρύβεται πίσω από πολλές από τις αξίες μας, καθώς και από τις καταστάσεις τις ο­ποίες είμαστε αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουμε.

Από το παραπάνω κείμενο γίνετε εύκολα κατανοητό ότι ο ρόλος των δημοσκοπήσεων δεν είναι μόνο να μετρήσουν την κοινή γνώμη, αλλά ίσως και μάλιστα πολύ περισσότερο, για να την διαμορφώσουν έως και να την ποδηγετήσουν. Τα υπόλοιπα σχόλια δικά σας.

Πανεπιστημιακή Μόρφωση και τυπικά προσόντα

Η Πανεπιστημιακή μόρφωση προσφέρει γνώσεις που δημιουργούν ορθολογικούς τρόπους σκέψεις. Η μόρφωση δηλαδή βασίζεται σε μελέτες και έρευνες για το αποδεκτό και απορριπτέο, για το θεσμικό, το νόμιμο και το παράνομο. Δημιουργεί ορθολογικές διαδρομές σκέψεις.
Ο μορφωμένος από την ανώτατη παιδεία άνθρωπός λειτουργεί με βάση διαδικασίες και τεχνικές που έχει μάθει και έχει εξελίξει από τις γνώσεις και τα εργαλεία που έλαβε ως εφόδια από τους Πανεπιστημιακούς του δασκάλους. Ακολουθεί τις βαθύτερες ηθικές που είναι οι βάσεις της επιστήμης του. Θεωρήματα, ιδεολογήματα και φιλοσοφικές προσεγγίσεις αποτελούν στοιχεία που των καθοδηγούν. Ο Πανεπιστημιακά μορφωμένος άνθρωπός έχει στα χέρια του μια πυξίδα, που τον καθοδηγεί σε θέματα γνώσεις, ηθικής, συμπεριφοράς. Η ευλυγισία στις απόψεις και τις θέσεις ενός Ανώτερα ή Ανώτατα μορφωμένου ατόμου είναι περιορισμένη. Δεν χωρούν συναντήσεις σε σπίτια συγγενών και φίλων. Δεν χωρούν αποκλίσεις από τον τύπο που σαφέστατα έχει προσδιορίσει ο Έλληνας νομοθέτης.
Δεν ισχυρίζομαι ότι ένας άνθρωπος χωρίς Πανεπιστημιακή μόρφωση δεν έχει όλα τα παραπάνω. Ισχυρίζομαι όμως ότι οι Πανεπιστημιακά μορφωμένοι άνθρωποι έχουν περισσότερες ευκαιρίες να τα αποκτήσουν. Δεν ισχυρίζομαι ότι κατ’ ανάγκη οι μορφωμένοι Πανεπιστημιακά τα έχουν όλοι αποκτήσει, όπως επίσης δεν ισχυρίζομαι ότι ο βαθμός απορρόφησης όλων αυτών είναι ο ίδιος σε όλους τους Πανεπιστημιακά μορφωμένους ανθρώπους.
Ισχυρίζομαι όμως ότι η Ανώτερη και Ανώτατη μόρφωση αποτελούν εμπόδιο ή δημιουργούν εμπόδια σε συμπεριφορές που προκαλούν ή σε συμπεριφορές που είναι δυνατό να δημιουργήσουν υπόνοιες για άνομες ή παράνομες πράξεις.
© Κάτω από αυτές τις σταθερές κρίνω σκόπιμο να φωνάξω ότι θεωρώ καταφανέστατη παρανομία την φωτογραφική διάταξη για την αναβάθμιση υπαλλήλου με προσόντα Λυκείου.
© Κάτω από αυτές τις συνθήκες θεωρώ ότι η αξιοκρατία που υποσχέθηκε η Νέα Δημοκρατία, πήγε περίπατο.
© Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις αναρωτιέμαι αν τα φαινόμενα αυτά ενδημούν μόνο στο ΙΚΑ.
© Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις αναρωτιέμαι αν το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει στην θέση (χαμηλόβαθμου) συνδικαλιστή του, ότι τα φαινόμενα αναξιοκρατίας πρέπει να λυθούν σε επίπεδο πολιτικής, και όχι σε επίπεδο πραγματικής ζωής. Μήπως το και ΠΑΣΟΚ βασίζει την θεωρία του για αξιοκρατία σε παρόμοιες τεχνικές. Αν ναι, να βγει να το φωνάξει για να μάθουμε κι εμείς ότι ούτε και αυτός ο χώρος είναι υπέρμαχος της πραγματικής αξιοκρατίας αλλά της κομματικά ποδηγετημένης αξιοκρατίας. Της αξιοκρατίας του κυκλώματος, την αξιοκρατία της καμόρα.
Τα σφάλματα που προκύπτουν για τον Δημόσιο άντρα είναι κυρίως σφάλματα ηθικής. Δεν κατάφερε λοιπόν να εμποδίσει μια υπερβολικά φιλόδοξη γυναίκα από το να διεμβολίσει την σταθερότητα του οργανισμού που διοικούσε. Δεν κατάφερε να ελέγξει τον άτυπο αλλά από ότι φαίνεται δυναμικό μηχανισμό του οργανισμού που διοικούσε. Δημιούργησε πλήθος ερωτηματικών για την χρηστή διαχείριση του Οργανισμού με ερωτηματικά, που διαπερνούν απ’ άκρου εις άκρων την Ελληνική κοινωνία.
Τα ερωτηματικά λοιπόν είναι πολλά. Γίνονται όμως ακόμη περισσότερα αν λάβουμε υπόψη μας την πληθώρα των Διοικούμενων από το κράτος ΔΕΚΟ και Οργανισμών.

Σεμνότητα και Ταπεινότητα

Η διοικητική αξιοκρατία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την σεμνότητα και την ταπεινότητα. Οι σεμνοί είναι οι άνθρωποι εκείνοι που συμβαδίζουν με την κοινωνική τους ταυτότητα δεν προβαίνουν σε ακρότητες και ακολουθούν την κοινή λογική. Είναι αξιοπρεπείς. Δεν ζητούν από τον κοινωνικό τους περίγυρο, και κυρίως από άτομα ισχυρότερα να τους βοηθήσουν να καταλάβουν θέσεις υψηλότερων ποιοτικών χαρακτηριστικών από αυτά που κατέχουν.
Η ταπεινότητα, συνάδει με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του κάθε προσώπου το οποία πρέπει να ακολουθεί το κοινωνικό μέτρο. Η χρήση της δύναμης, έστω κι αν αυτή είναι έμμεση, δεν συνάδει με άτομα που θέλουν να προβάλουν την ταπεινότητα στα κύρια χαρακτηριστικά της προσωπικότητας τους.
Τις τελευταίες ημέρες, μετά την αποκάλυψη της τραγωδίας του Διοικητή του ΙΚΑ, παρατηρούμε την κατάρρευση της νέο ηθικής που με τόσο προσεγμένο τρόπο καλλιτέχνησε η Νέα Διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Η άσκηση εξουσίας από ισχυρό Διοικητικό στέλεχος, λειτουργεί αφροδισιακά. Μήπως λειτούργησε και πιεστικά για προώθηση ιδίων ωφελειών;
Η παράκαμψη της ιεραρχίας και η αδιαφορία για την τυπική οργάνωση, υποδουλώνουν την σεμνότητα και τον σεβασμό στον τύπο/νόμο/θεσμό που το κράτος έχει υπερψηφίσει.
Εκτός λοιπόν από την τραγωδία που έχουν καταγράψει τα δελτία ειδήσεων, πρέπει να καταγραφεί και η αθέατη πλευρά της ιστορίας. Αυτή που καταγράφει, αποτυπώνει και διαπιστώνει ακόμη και ένας νέος και άπειρος φοιτητής Διοίκησης Επιχειρήσεων. Έλλειψη σεβασμού στην οργανωσιακή ιεραρχία, απουσία σεβασμού στην έννοια του τύπου και της τήρησης των ηθικών κανόνων της κοινωνίας και τέλος απουσία σεβασμού στην προσωπικότητα του ατόμου. Και όλα αυτά αποδεικνύονται από μια τραγική ιστορία που παρουσιάζει την καταπάτηση των δικαιωμάτων (φανερών και αθέατων) των μη ισχυρών.
Ενδιαφέρον για τον ισχυρό από τον κύκλο των ισχυρών. Ησυχία με την είδηση ότι όλα τελείωσαν και τίποτα δεν θα διαρρεύσει εκτός από ένα έγκλημα πάθους.
Τελικά ήταν μόνο ένα απλό έγκλημα πάθους;
Μήπως είναι ένα ακόμη κομμάτι που αποδεικνύει το σεμνά και ταπεινά;


Καλημέρα και να προσέχετε τις γυναίκες σας
Αν είστε και ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας εεε…. Για προσέχτε λιγάκι….. παρουσιάζεται, …. Εντέχνως ότι οι ψηφοφόροι αυτού του κόμματος δεν γνωρίζουν ούτε να ξενοπηδούν και τους χρειάζεται φροντιστήριο.