Τρίτη, Απριλίου 29, 2008

Χριστός Ανέστη .... εμείς Πότε?????

Καλή επάνοδο

Χρόνια πολλά Χριστός Ανέστη, για μας δεν ξέρω. Οι απόψεις διίστανται. Άλλοι λένε ότι Ανέστη. Άλλοι πάλι λένε ότι τον Ανέστη δεν τον ξέρουν, ξέρουν όμως τον Χριστό. Τον γνώρισαν στο Στρατό πρόσφατα. Και λένε και ξαναλένε ότι έχουν δει το Χριστό Φαντάρο.
Προσωπικά λέω ότι Χριστός πέρασε μέσα σε μια ημέρα (τη μεγάλη Παρασκευή) όλα τα πάθη. Στις μέρες μας όμως το ημερολόγιο έχει κολλήσει στη μεγάλη Παρασκευή σε καθημερινή βάση. Ούτε η μέρα της Μαρμότας να ήταν. Κάθε μέρα ψιλό έως και χοντρό προβλήματα τα οποία τα αντιμετωπίζουμε με χαμόγελο και γαμοσταυρίδη. Φοβερό αυτό. Σου έχει τύχει να χαμογελάς και να γαμοσταυρίζεις (έστω και χωρίς να ακούγεσαι).
Και όλοι μα όλοι μαζί περιμένουμε να ξημερώσει το Μεγάλο Σάββατο. Μπας και πάμε στη Κυριακή του Πάσχα και you know κάνουμε κι εμείς Πάσχα. Αλλά …., δυστυχώς η χαρά μας μένει επί του μονίμου. Γιατί ???
Μα γιατί δεν ξέρουμε αν και πότε να χαρούμε.
Αν και πότε να πούμε πως ήμαστε ευτυχισμένοι, Α
ν και γιατί αισθανόμαστε όμορφα, άσχημα, ερωτευμένοι, απογοητευμένοι.
Τουρλουμπούκι η κατάσταση. Έχουμε χάσει το μπούσουλα. Έχουμε χάσει τις αρχές μας. Ψάχνουμε για θεσμούς αλλά αυτοί μάλλον την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια.


Κυριακή, Απριλίου 20, 2008

Προς Παπανδρέου Γεώργιο, τον φίλο ποδηλάτη

Προς Παπανδρέου Γεώργιο 20/04/08


Φίλε ποδηλάτη Γιώργο,

Σήμερα, και ενώ βρισκόμουν κάπου στο ποτάμι (Ιλισός – μην ξεχνάς έχει και η Καλλιθέα Ποτάμι), άκουσα ότι έπεσες με το ποδήλατο σου, σε μια διαδρομή που κάνεις αρκετά συχνά για προπόνηση, για ευχαρίστηση, για ξεκούραση. Αν και δεν γνωριζόμαστε, δηλαδή εσύ δεν με γνωρίζεις, σου λέω ότι τόσο εγώ όσο και μια μικρή παρέα φίλων αντιμετωπίζουμε παρόμοια προβλήματα αρκετά συχνά. Τι να κάνουμε, το ποδήλατο έχει ένα και μόνο μειονέκτημα ‘το να πέσεις’. Όπως λοιπόν γνωρίζεις μια πτώση δεν σημαίνει και πολλά. ΟΚ, ίσως λίγο καιρό χωρίς ποδηλασία. Σε ρωτάω όμως υπάρχει καλύτερη αίσθηση από μια καλή βόλτα στην εξοχή ή στη παραλιακή της Αθήνας (Ποσειδώνος). Περιμένω απάντησή σου. Όπως περιμένω να ακούσω από σένα και μόνο, ότι το ποδήλατο δεν είναι κάποιο επικίνδυνο παιχνίδι αλλά ένα εργαλείο για την μεταφορά μας ή μια διέξοδο από τη καθημερινότητά μας. Είναι το αντικείμενο των παιδικών μας ονείρων, η ξεγνοιασιά των εφηβικών μας χρόνων, η διασκέδαση, η ξεκούραση, η γυμναστική της ενηλικίωσής μας. Είναι η καλύτερη εναλλακτική οικολογική πρόταση για την καθημερινή μεταφορά μας.
Σου εύχομαι λοιπόν περαστικά, και γρήγορά πάλι στους δρόμους με το ποδήλατο. Γρήγορα ξανά στις βόλτες που σου (αλλά και μας) χαρίζουν ξεγνοιασιά, ξεκούραση, απόδραση από την καθημερινότητα.
Περαστικά φίλε ποδηλάτη, από έναν ποδηλάτη.

Κυριακή, Απριλίου 13, 2008

Βγενόπουλος vs Τσίπρας σημειώσατε ΠΑΣΟΚ

Διαβάζοντας την κίνηση Βγενόπουλου (μήνυση κατά Τσίπρα) ένιωσα απορία για να μην πω έκπληξη. Μέσα μου προσπάθησα να ερμηνεύσω το πολιτικό ατόπημα του Βγενόπουλου. Αναρωτήθηκα τι κερδίζει ο Βγενόπουλος κάνοντας μια τέτοια κίνηση, με πολιτικό, επιχειρηματικό, οικονομικό, κοινωνικό αντίκτυπο.
Στην αρχή λοιπόν φρόντησα να δω ποιοι είναι αυτοί που χάνουν.
Χάνει λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, διότι, και το ΠΑΣΟΚ έκανε την ίδια ίσως και περισσότερο καυστική κριτική στο θέμα της εξαγοράς του ΟΤΕ από τον Γερμανικό τηλεπικοινωνιακό οργανισμό. Δεν ακούστηκε όμως το όνομα του ΠΑΣΟΚ ως κύριος εκφραστής αυτής της αντίδρασης. Δεν ακούστηκε με καθαρότητα αλλά και δύναμη φωνής ότι η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνεί με την τακτική αυτή της κυβέρνησης. Δηλαδή υπογείως ο Βγενόπουλος μας λέει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πολύδιαφωνεί. Απλά διαφωνεί για την διαφωνία. Λόγος να γίνετε δηλαδή. Η πρώτη ερώτηση λοιπόν για το ΠΑΣΟΚ είναι: υπάρχει διαφωνία του ΠΑΣΟΚ για την πώληση του ΟΤΕ στον Γερμανικό Τηλεπικοινωνιακό Οργανισμό?Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται αμφιβολίες για την αξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκ νέου εσωστρέφεια στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο σύμφωνα με τον φιλικό τύπο δεν μπορεί να διαχειριστεί τέτοιου είδους καταστάσεις.
Χάνει το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι συνδικαλιστές, αν μη τι άλλο, ήταν εκείνοι που ξεκίνησαν αυτή τη διαμάχη. Ο ρόλος λοιπόν των συνδικαλιστών υποβαθμίζεται. Όπως και αυτός του ΠΑΣΟΚ.
Υποβαθμίζονται λοιπόν οι ρόλοι όσων πραγματικά δεν επιθυμούν την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και την πώλησή του στο Γερμανικό Δημόσιο. Υποβαθμίζονται οι ρόλοι όσων μπορούν να ασκήσουν μέτρα ικανά να αποτρέψουν την πώληση.
Ποιοι όμως με την κίνηση αυτή βγαίνουν κερδισμένοι:
Κερδισμένος βγαίνει ο Βγενόπουλος. Ως νέο τζάκι, φίλα προσκείμενο με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία, ανεβάζει τις μετοχές του διότι δημιουργεί συνθήκες εξόδου από μια κρίση η οποία δεν πρόλαβε να ξεσπάσει.
Κερδισμένος βγαίνει ο Τσίπρας. Τόσο ο Βγαινόπουλος όσο και η Κυβέρνηση γνωρίζουν ότι με την εμφάνιση του ονόματος Τσίπρας το θέμα θα πάρει έντονα αριστεριστικά χαρακτηριστικά, του τύπου όλοι στο Ελληνικό δημόσιο, Ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια, Ελληνική Δημόσια Διαφήμιση (?!! Καλό μου ακούγεται για θέση της αριστεράς) και άλλα πολλά. Παράλληλα αποκτά χαρακτηριστικά του τύπου γιατί οι υπάλληλοι του ΟΤΕ είναι έτσι και εγώ είμαι αλλιώς.
Κερδισμένη βγαίνει και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ τα κέρδη είναι πολλά. Πρώτων επιτυγχάνει να πουλήσει (ίσως με ζημιά ή καλύτερα με διαφυγόντα κέρδη) τον ΟΤΕ σε έναν παγκόσμιο οργανισμό. Να σημειώσω εδώ ότι με αυτή την κίνηση δεν μας ενημερώνει για τις επιπτώσεις αυτής της πώλησης σε επίπεδο, Κοινωνικό, οικονομικό, ατομικό (τόσο για τους εργαζόμενους του ΟΤΕ όσο και για τους Έλληνες συνδρομητές), στρατιωτικό (αφού από τον ΟΤΕ περνούν οι τηλεπικοινωνίες του στρατού), και πολιτικό. Παράλληλα με την τακτική (χρήση του ονόματος Τσίπρα) δημιουργεί ρήγματα στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό το ρήγμα διασφαλίζει την πενταετία. Δηλαδή αν πουληθεί τώρα ο ΟΤΕ, και με την επικοινωνιακή πολιτική που θέλει τον αντίπαλο (ΠΑΣΟΚ) εξαφανισμένο, η Νέα Δημοκρατία πάει σε εκλογές (διπλές μια Μάρτη και μια με τις Ευροεκλογές) το 2009 και κερδίζει μια ακόμη τετραετία. Δηλαδή ένα το έτος που διανύουμε και άλλα τέσσερα στην εξουσία η Νέα Δημοκρατία, σημαίνει πέντε χρόνια, και άρα χάνετε κάθε δυνατότητα για ποινικοποίηση πιθανών παράνομων ή άνομων δραστηριοτήτων που έχουν λάβει χώρα στη διαδικασία της πώλησης.
Τελικά το ΠΑΣΟΚ σαν αξιωματική αντιπολίτευση έχει μια μεγάλη ευκαιρία, να αποδείξει ότι είναι πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση και να ξεσκεπάσει κατ αρχή την προπαγανδιστική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των συν αυτής (υποτιθέμενους) συνεταίρους της.
Αν είναι να φάω και εγώ μήνυση για αυτές μου τις σκέψεις, σας γνωρίζω ότι δεν έχω τα χρήματα να πληρώσω. Άλλωστε αυτά που διαβάζετε είναι αποκλειστικά σκέψεις απόψεις και αναλύσεις που βασίζονται στην επικαιρότητα.

Δευτέρα, Απριλίου 07, 2008

Ασφαλιστικό και επιπτώσεις

Τελικά πόσα θέματα πρέπει να σκάσουν για να μας κάνουν να ξεχάσουμε το Ασφαλιστικό.
Το veto αποτελεί θέμα εξωτερικής πολιτικής. Είναι όμως μια πρώτης τάξεως δικαιολογία για Εσωτερική κατανάλωση.
Έρχεται καπάκι και η υπόθεση doping, και να τα, τα καλά.
Πείτε μου πόσοι θυμάστε το θέμα Ασφαλιστικό???
Πόσοι από εμάς θυμόμαστε ότι θα βγούμε στη σύνταξη τουλάχιστον 2 χρόνια αργότερα??
Πόσοι από μας θυμόμαστε ότι θα εισπράττουμε συντάξεις αρκετά χαμηλότερες
Πόσοι από μας θυμόμαστε ότι η περίθαλψη από τα Δημόσια Νοσοκομεία είναι ‘απαράδεκτη’
Πόσοι από μας πιστεύουν ότι δεν θα μας ζητήσουν σε δεύτερο χρόνο και αύξηση στα ασφάλιστρα???
Όλοι όμως αισθανόμαστε περήφανοι που επιτέλους είπαμε VETO. Ούτε πιτσιρίκια να είμαστε που είπαμε τη πρώτη λέξη στο μπαμπά. Μόνο που τη λέξη αυτή την είπαμε αρκετά χρόνια μετά και ύστερα από πολλλλλλλά χρόνια. Πολιτική της Αναβλητικότητας λέγετε. Όμως η Μπακογιάννη παραλίγο να τα κάνει όλα μπάχαλο. Σύμφωνα με παραπολιτική στήλη παραλίγο να αποδεχθεί πρόταση για εισαγωγή στο ΝΑΤΟ των Σκοπίων με το όνομα FYROM.
Τελικά πρέπει ή δεν πρέπει να χαιρόμαστε για την κατάσταση της χώρας. Μάλλον πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα η κατάστασή της.
Ένας λαός που δεν μπορεί να διαχειριστεί την περιουσία του (ΟΤΕ, Ταχυδρομεία ΔΕΗ, κλπ).
Ένας λαός που δεν μπορεί να διαχειριστεί τα του οίκου του και βάζει τους αθώους πολίτες του να πληρώσουν (Ομόλογα – Αγάπιοι, Ευγένιοι κλπ)
Ένας λαός που μαθαίνει από τη κλειδαρότρυπα τα σκάνδαλα των κυβερνησεών του (Ζαχόπουλος)
Ένας λαός που δεν ξέρει τι πρέπει να κάνει για να πάει μπροστά.
Ένας Λαός που ζητά αξιοκρατία και του δίνουν ημέτερους και κολλητούς.

Πρέπει ή δεν πρέπει να κοιτάξουμε τι μας γίνετε με τους κυβερνόντες???
και να μην ξεχνάμε το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ