Καλό ταξίδι Φίλε Θανάση

Φίλε Θανάση καλό σου ταξίδι

Χθες το βράδυ, περίπου στις δέκα και μισή, χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνό. Είδα πως με καλούσε κάποιος πολύ καλός φίλος. Το σήκωσα με μεγάλη χαρά για να ακούσω νέα του. Τελικά ήταν η γυναίκα του.
Ήξερα ….. ήταν άρρωστος. Είχε απομονωθεί από τους υπόλοιπους. Είχε αποκοπεί. Όλοι μας όμως αναζητούσαμε την παρέα του. Την καλοσύνη του. Την συντροφικότητά του. Ο φίλος ζούσε μόνιμα στην Χίο. Είχε φτιάξει μια όμορφη ζωή εκεί. Εμείς εδώ στην Αθήνα τον ζηλεύαμε.
Ποτέ δεν ήταν, από ότι καταλαβαίνεται, κολλητός φίλος. Ήταν όμως από εκείνη την συνομοταξία των σπάνιων ανθρώπων που ονομάζονται ‘καλός φίλος’.

Καλό σου ταξίδι φίλε μου