Από τη μέχρι τώρα αποτύπωση των μέτρων που έχουν ληφθεί για την οικονομία λαμβάνουμε, παρά τη σωστή κατεύθυνση των μέτρων, ένα σχετικά αρνητικό κλίμα. Το αρνητικό αυτό κλίμα το εισπράττουμε από τις διεθνείς αγορές οι οποίες σε καθημερινή βάση λιθοβολούν την ελληνική οικονομία. Μέσα σε αυτή τη συγκυρία, που οι αγορές πυροβολούν αδιακρίτως την ελληνική οικονομία, έχουμε μια σημαντική διαφοροποίηση στον τρόπο αντιμετώπισης των οικονομικών προβλημάτων της Ελλάδας. Παρουσιάστηκαν σειρά από μέτρα που αφορούν τη διαχείριση του δημόσιου χρέους, αλλά κυρίως, παρουσιάστηκαν μέτρα που σκοπό έχουν την μειώσουν το κόστος λειτουργίας του δημόσιου τομέα. Τα μέτρα που αφορούν τη διοίκηση του δημόσιου τομέα έχουν ήδη ανακοινωθεί από τον πρωθυπουργό. Αυτό το κομμάτι των μέτρων αποτελεί ίσως και το σημαντικότερο άξονα της κυβερνητικής πολιτικής. Η μείωση του κόστους λειτουργίας της κρατικής μηχανής, σημαίνει μείωση των δανειακών αναγκών του κράτους και κατά συνέπεια εξορθολογισμό της λειτουργίας του δημόσιου τομέα. Τα σημαντικά βέβαια και τα μέτρα τα οποία έχουν ληφθεί για την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας, ενώ σημαντικά είναι και τα μέτρα αποβληθεί για την αντιμετώπιση της φτώχειας.
Μεγάλο πρόβλημα στην όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για την ελληνική οικονομία αποτελεί η εικόνα που έχει η οικονομία μας στις διεθνείς αγορές. Η εικόνα δηλαδή εκείνη που δίνουμε ως ελληνικό κράτος, σε αυτούς που μας δανείζουν, σε αυτούς που ζητούν συνεργασία μαζί μας, σε αυτούς που επιθυμούν να κάνουν τις διακοπές τους στην χώρα μας, σε αυτούς από τους οποίους αγοράζουμε προϊόντα και υπηρεσίες.
Τις τελευταίες ώρες, οι διεθνείς χρηματαγορές έχουν στοχεύσει την Ελληνική οικονομία. Μέσα όμως από αυτή τη στόχευση, διαφαίνεται ο εγωιστικός χαρακτήρας αρκετών golden boys, τα οποία θέλοντας να συμπαρασταθούν στα εγχώρια, παρουσιάζουν έναν αρνητικό χαρακτήρα του για κάθε ενέργεια, είτε θετική είτε αρνητική, που λαμβάνει αυτή τη στιγμή το ελληνικό κράτος. Έτσι εκτός από όλα τα άλλα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, γινόμαστε μάρτυρες της επαγγελματικής διαστροφής των χρυσοπληρωμένων μεγαλοστελεχών των χρηματοοικονομικών επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων, δηλαδή που συμμετείχαν τα μέγιστα στη δημιουργία αυτής της οικονομικής κρίσης.
Και ενώ απ' ό,τι φαίνεται αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα αξιοπιστίας, πίστη δηλαδή των επενδυτών στην ελληνική οικονομία, γίνεται φανερό ότι αυτή την πίστη που ζητάμε, δεν την βρίσκουμε στους πολιτικούς που παρέδωσαν εξουσία που στην παρούσα κυβέρνηση. Μου έκανε λοιπόν, πολύ μεγάλη εντύπωση η παρουσία πολιτικών στελεχών της Ν.Δ. με θέση οι οποίες ταυτίζονται με επενδυτές που είχαν χάσει ή που έχουν χάσει την πίστη τους στην ελληνική οικονομία. Και μου κάνει εντύπωση ότι αντί να κάνουν προσπάθεια να υποστηρίξουν την ελληνική οικονομία, αντί να κάνουν προσπάθεια διατυπώνοντας προτάσεις για την έξοδο της από τη δύσκολη κρίση, καταθέτουν τα όπλα και συντάσσονται (τουλάχιστον σε επίπεδο λεκτικό) με αυτούς οι οποίοι προβάλλουν το πρόβλημα της αξιοπιστίας της χώρας μας ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει η οικονομία μας.
Μπορεί αυτά τα δύο προβλήματα τα οποία διατυπώθηκαν να είναι περιφερειακά της οικονομικής κρίσης την οποία αντιμετωπίζουν. Γίνεται όμως φανερό ότι κάθε σύμμαχος σ' αυτή την προσπάθεια είναι οδηγία απλά μια μονάδα δείκτη αλλά ένας πολλαπλασιαστικά μεγάλος αριθμός όπλων στη φαρέτρα της χώρας μας. Δεν μπορώ λοιπόν να κατανοήσω την αρνητική στάση που τηρεί η προηγούμενη κυβερνώσα κατάσταση ως προς την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας.
Μέχρι τώρα λοιπόν έχουμε καταγράψει την εγωιστική διάθεση των χρηματιστών, των χρυσών δηλαδή αυτών ανθρώπων, οι οποίοι αποσκοπώντας στο κέρδος, αλλά και στην ικανοποίηση παλαιών φίλων έχουν οδηγηθεί μια οικονομία κράτους σε πάρα πολύ δύσκολους δρόμους. Εδώ λοιπόν πρέπει να τονίσουμε ότι μια σειρά από πολύ μεγάλες οικονομικές κρίσεις, οι οποίες έχουν δημιουργήσει και κοινωνικές αναταραχές είναι προϊόν Αδυναμίας καταγραφής των πιστών και των επιπτώσεων από αποφάσεις που παίρνουν άτομα με μεγάλη κεφαλαιακή επιφάνεια.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει δημιουργηθεί κανένας οργανισμός ασφαλείας από το διεθνές νομισματικό ταμείο. ενώ λοιπόν θα περίμενε κανείς ότι η γνώση του διεθνούς νομισματικού ταμείου να λειτουργήσει προληπτικά και να δημιουργήσει μια ομπρέλα προστασίας για κράτη με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, αυτό παραμένει στη γωνία παρακολουθώντας ως Πόντιος Πιλάτος τις εξελίξεις από την λαφυραγώγηση για των κερδοσκόπων και το πλιάτσικο των διεθνών χρυσών (golden) αγοριών (boys).
Δεν μπορούμε βέβαια μέσα σε όλα αυτά τα προβλήματα να μην καταγράψουμε και την ελληνική συμμετοχή. Αυτή η συμμετοχή έγκειται στην η αδυναμία διαχείρισης του δημόσιου τομέα για μια σειρά από χρόνια, στην άρνηση ανάπτυξης διαδικασιών στον τομέα της λειτουργίας και του ελέγχου της αγοράς και τέλος και στην αδυναμία ή καλύτερα στην ανικανότητα υιοθέτησης ελεγκτικών μηχανισμών για την είσπραξη των φόρων και τελών.
Η υπέρμετρη ανάπτυξη του δημόσιου τομέα με παράλληλη διόγκωση του δημόσιου χρέους με παράλληλη μη παραγωγή του πραγματικού έργου με παράλληλη αδυναμία ελέγχου των δημοσίων δαπανών που δημιούργησε μια σειρά από μη ορθολογικές καταστάσεις οι οποίες τώρα είναι αρκετά δύσκολο να αντιμετωπίσουν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έρχεται η παρούσα κυβέρνηση να προτείνει μια σειρά από μέτρα άξονες των που στόχο έχουν την να διαφυλάξουν την λειτουργία του ποιοτικού κράτους, και παράλληλα να εξορθολογήσουν τα οικονομικά του.
Σήμερα λοιπόν μέσα από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, και ενώ θα περίμενε κανείς να μπει πλάτη από όλους μας, βλέπουμε τη Ν.Δ. την να τηρεί στάση αποστασιοποιημένης κοινωνικής δύναμης, με αποχρώσεις αρνητισμού.
Βλέποντας βέβαια τα μέτρα τα οποία εξαγγελθείσα πρέπει να καταγράψουν ότι είναι προς την σωστή κατεύθυνση, χρειάζονται άμεσα εξειδίκευση, αλλά χρειάζονται και παρεμβάσεις στην διεθνή οικονομική σκηνή. Έτσι λοιπόν περιμένω από την παρούσα κυβέρνηση εκτός από τα μέτρα που έχει λάβει στο εσωτερικό της χώρας, να ζητήσει την προστασία του διεθνούς νομισματικού ταμείου από τους κερδοσκοπούν, και μάλιστα χωρίς οποιαδήποτε ανταμοιβή. Επίσης θα θεωρώ απαραίτητη τη λήψη μέτρων για τη φοροδιαφυγή ή την εισφοροδιαφυγή. Πρέπει λοιπόν να ζητήσει από το διεθνές νομισματικό ταμείο στο επίπεδο της φοροδιαφυγής και για το κομμάτι εκείνο που αφορά τις εξωχώριες εταιρείες(offshore), τη δημιουργία διεθνούς νομικού πλαισίου για την λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων αλλά και για τη φορολογική υποχρέωση που έχουν αυτές οι επιχειρήσεις θα στις χώρες καταγωγής των εισοδημάτων.
Μέσα λοιπόν από αυτή την επιστολή, που καταγράφει την επιθυμία μου, να προωθηθεί και μέσα από τη σοσιαλιστική διεθνή, η ιδέα της δημιουργίας ενός οργανισμού ελέγχου των εισοδημάτων που καταλήγουν εταιρίες offshore. 1 οργανισμού, δηλαδή που να ελέγχει την καταγωγή των εισοδημάτων αλλά και την φορολόγηση αυτών στις χώρες προέλευσης.
Παράλληλα στο εσωτερικό της χώρας θα ήθελα να η κυβέρνηση να λάβει αρκετά πιο τολμηρά μέτρα, με στόχο τη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας. Μέτρα σαν και αυτά, θα καταγράφουν ως προτάσεις σε επόμενη δημοσίευση.
Μεγάλο πρόβλημα στην όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί για την ελληνική οικονομία αποτελεί η εικόνα που έχει η οικονομία μας στις διεθνείς αγορές. Η εικόνα δηλαδή εκείνη που δίνουμε ως ελληνικό κράτος, σε αυτούς που μας δανείζουν, σε αυτούς που ζητούν συνεργασία μαζί μας, σε αυτούς που επιθυμούν να κάνουν τις διακοπές τους στην χώρα μας, σε αυτούς από τους οποίους αγοράζουμε προϊόντα και υπηρεσίες.
Τις τελευταίες ώρες, οι διεθνείς χρηματαγορές έχουν στοχεύσει την Ελληνική οικονομία. Μέσα όμως από αυτή τη στόχευση, διαφαίνεται ο εγωιστικός χαρακτήρας αρκετών golden boys, τα οποία θέλοντας να συμπαρασταθούν στα εγχώρια, παρουσιάζουν έναν αρνητικό χαρακτήρα του για κάθε ενέργεια, είτε θετική είτε αρνητική, που λαμβάνει αυτή τη στιγμή το ελληνικό κράτος. Έτσι εκτός από όλα τα άλλα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, γινόμαστε μάρτυρες της επαγγελματικής διαστροφής των χρυσοπληρωμένων μεγαλοστελεχών των χρηματοοικονομικών επιχειρήσεων, των επιχειρήσεων, δηλαδή που συμμετείχαν τα μέγιστα στη δημιουργία αυτής της οικονομικής κρίσης.
Και ενώ απ' ό,τι φαίνεται αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα αξιοπιστίας, πίστη δηλαδή των επενδυτών στην ελληνική οικονομία, γίνεται φανερό ότι αυτή την πίστη που ζητάμε, δεν την βρίσκουμε στους πολιτικούς που παρέδωσαν εξουσία που στην παρούσα κυβέρνηση. Μου έκανε λοιπόν, πολύ μεγάλη εντύπωση η παρουσία πολιτικών στελεχών της Ν.Δ. με θέση οι οποίες ταυτίζονται με επενδυτές που είχαν χάσει ή που έχουν χάσει την πίστη τους στην ελληνική οικονομία. Και μου κάνει εντύπωση ότι αντί να κάνουν προσπάθεια να υποστηρίξουν την ελληνική οικονομία, αντί να κάνουν προσπάθεια διατυπώνοντας προτάσεις για την έξοδο της από τη δύσκολη κρίση, καταθέτουν τα όπλα και συντάσσονται (τουλάχιστον σε επίπεδο λεκτικό) με αυτούς οι οποίοι προβάλλουν το πρόβλημα της αξιοπιστίας της χώρας μας ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχει η οικονομία μας.
Μπορεί αυτά τα δύο προβλήματα τα οποία διατυπώθηκαν να είναι περιφερειακά της οικονομικής κρίσης την οποία αντιμετωπίζουν. Γίνεται όμως φανερό ότι κάθε σύμμαχος σ' αυτή την προσπάθεια είναι οδηγία απλά μια μονάδα δείκτη αλλά ένας πολλαπλασιαστικά μεγάλος αριθμός όπλων στη φαρέτρα της χώρας μας. Δεν μπορώ λοιπόν να κατανοήσω την αρνητική στάση που τηρεί η προηγούμενη κυβερνώσα κατάσταση ως προς την αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας.
Μέχρι τώρα λοιπόν έχουμε καταγράψει την εγωιστική διάθεση των χρηματιστών, των χρυσών δηλαδή αυτών ανθρώπων, οι οποίοι αποσκοπώντας στο κέρδος, αλλά και στην ικανοποίηση παλαιών φίλων έχουν οδηγηθεί μια οικονομία κράτους σε πάρα πολύ δύσκολους δρόμους. Εδώ λοιπόν πρέπει να τονίσουμε ότι μια σειρά από πολύ μεγάλες οικονομικές κρίσεις, οι οποίες έχουν δημιουργήσει και κοινωνικές αναταραχές είναι προϊόν Αδυναμίας καταγραφής των πιστών και των επιπτώσεων από αποφάσεις που παίρνουν άτομα με μεγάλη κεφαλαιακή επιφάνεια.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχει δημιουργηθεί κανένας οργανισμός ασφαλείας από το διεθνές νομισματικό ταμείο. ενώ λοιπόν θα περίμενε κανείς ότι η γνώση του διεθνούς νομισματικού ταμείου να λειτουργήσει προληπτικά και να δημιουργήσει μια ομπρέλα προστασίας για κράτη με σοβαρά οικονομικά προβλήματα, αυτό παραμένει στη γωνία παρακολουθώντας ως Πόντιος Πιλάτος τις εξελίξεις από την λαφυραγώγηση για των κερδοσκόπων και το πλιάτσικο των διεθνών χρυσών (golden) αγοριών (boys).
Δεν μπορούμε βέβαια μέσα σε όλα αυτά τα προβλήματα να μην καταγράψουμε και την ελληνική συμμετοχή. Αυτή η συμμετοχή έγκειται στην η αδυναμία διαχείρισης του δημόσιου τομέα για μια σειρά από χρόνια, στην άρνηση ανάπτυξης διαδικασιών στον τομέα της λειτουργίας και του ελέγχου της αγοράς και τέλος και στην αδυναμία ή καλύτερα στην ανικανότητα υιοθέτησης ελεγκτικών μηχανισμών για την είσπραξη των φόρων και τελών.
Η υπέρμετρη ανάπτυξη του δημόσιου τομέα με παράλληλη διόγκωση του δημόσιου χρέους με παράλληλη μη παραγωγή του πραγματικού έργου με παράλληλη αδυναμία ελέγχου των δημοσίων δαπανών που δημιούργησε μια σειρά από μη ορθολογικές καταστάσεις οι οποίες τώρα είναι αρκετά δύσκολο να αντιμετωπίσουν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο έρχεται η παρούσα κυβέρνηση να προτείνει μια σειρά από μέτρα άξονες των που στόχο έχουν την να διαφυλάξουν την λειτουργία του ποιοτικού κράτους, και παράλληλα να εξορθολογήσουν τα οικονομικά του.
Σήμερα λοιπόν μέσα από αυτές τις δύσκολες καταστάσεις, και ενώ θα περίμενε κανείς να μπει πλάτη από όλους μας, βλέπουμε τη Ν.Δ. την να τηρεί στάση αποστασιοποιημένης κοινωνικής δύναμης, με αποχρώσεις αρνητισμού.
Βλέποντας βέβαια τα μέτρα τα οποία εξαγγελθείσα πρέπει να καταγράψουν ότι είναι προς την σωστή κατεύθυνση, χρειάζονται άμεσα εξειδίκευση, αλλά χρειάζονται και παρεμβάσεις στην διεθνή οικονομική σκηνή. Έτσι λοιπόν περιμένω από την παρούσα κυβέρνηση εκτός από τα μέτρα που έχει λάβει στο εσωτερικό της χώρας, να ζητήσει την προστασία του διεθνούς νομισματικού ταμείου από τους κερδοσκοπούν, και μάλιστα χωρίς οποιαδήποτε ανταμοιβή. Επίσης θα θεωρώ απαραίτητη τη λήψη μέτρων για τη φοροδιαφυγή ή την εισφοροδιαφυγή. Πρέπει λοιπόν να ζητήσει από το διεθνές νομισματικό ταμείο στο επίπεδο της φοροδιαφυγής και για το κομμάτι εκείνο που αφορά τις εξωχώριες εταιρείες(offshore), τη δημιουργία διεθνούς νομικού πλαισίου για την λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων αλλά και για τη φορολογική υποχρέωση που έχουν αυτές οι επιχειρήσεις θα στις χώρες καταγωγής των εισοδημάτων.
Μέσα λοιπόν από αυτή την επιστολή, που καταγράφει την επιθυμία μου, να προωθηθεί και μέσα από τη σοσιαλιστική διεθνή, η ιδέα της δημιουργίας ενός οργανισμού ελέγχου των εισοδημάτων που καταλήγουν εταιρίες offshore. 1 οργανισμού, δηλαδή που να ελέγχει την καταγωγή των εισοδημάτων αλλά και την φορολόγηση αυτών στις χώρες προέλευσης.
Παράλληλα στο εσωτερικό της χώρας θα ήθελα να η κυβέρνηση να λάβει αρκετά πιο τολμηρά μέτρα, με στόχο τη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας. Μέτρα σαν και αυτά, θα καταγράφουν ως προτάσεις σε επόμενη δημοσίευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου