Είδα τον δολοφόνο μου

Είδα τον δολοφόνο μου.

Θα μπορούσε να είναι κομμάτι από μυθιστόρημα, θα μπορούσε πάλι να είναι αποκύημα της φαντασίας, θα μπορούσε τέλος να είναι και αλήθεια. Δεν ξέρω τι από όλα είναι. Μου φαίνετε ότι είναι η μια στιγμή που δεν ξέρεις αν το μέλλον έρχεται και σου μιλάει ή αν το παρόν σου παίζει άσχημα παιχνίδια.
Προχθές ή τέλος πάντων κάποια Παρασκευή, πήγα με φίλους από την εταιρία σε κάποιο εστιατόριο (μετά μουσικής). Αργά το βράδυ ήρθε στο μαγαζί ένα ζευγάρι που αναγνωρίστηκε από έναν εκ των συνδαιτυμόνων ως έμπορος αμυντικού υλικού. Η φάτσα του και με τρόμαξε και με δημιούργησε ερωτηματικά. Αποφάσισα λοιπόν να τον αποκαλέσω δολοφόνο. Είδα λοιπόν τον δολοφόνο μου.