Διαβάζοντας την κίνηση Βγενόπουλου (μήνυση κατά Τσίπρα) ένιωσα απορία για να μην πω έκπληξη. Μέσα μου προσπάθησα να ερμηνεύσω το πολιτικό ατόπημα του Βγενόπουλου. Αναρωτήθηκα τι κερδίζει ο Βγενόπουλος κάνοντας μια τέτοια κίνηση, με πολιτικό, επιχειρηματικό, οικονομικό, κοινωνικό αντίκτυπο.
Στην αρχή λοιπόν φρόντησα να δω ποιοι είναι αυτοί που χάνουν.
Χάνει λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, διότι, και το ΠΑΣΟΚ έκανε την ίδια ίσως και περισσότερο καυστική κριτική στο θέμα της εξαγοράς του ΟΤΕ από τον Γερμανικό τηλεπικοινωνιακό οργανισμό. Δεν ακούστηκε όμως το όνομα του ΠΑΣΟΚ ως κύριος εκφραστής αυτής της αντίδρασης. Δεν ακούστηκε με καθαρότητα αλλά και δύναμη φωνής ότι η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνεί με την τακτική αυτή της κυβέρνησης. Δηλαδή υπογείως ο Βγενόπουλος μας λέει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πολύδιαφωνεί. Απλά διαφωνεί για την διαφωνία. Λόγος να γίνετε δηλαδή. Η πρώτη ερώτηση λοιπόν για το ΠΑΣΟΚ είναι: υπάρχει διαφωνία του ΠΑΣΟΚ για την πώληση του ΟΤΕ στον Γερμανικό Τηλεπικοινωνιακό Οργανισμό?Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται αμφιβολίες για την αξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκ νέου εσωστρέφεια στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο σύμφωνα με τον φιλικό τύπο δεν μπορεί να διαχειριστεί τέτοιου είδους καταστάσεις.
Χάνει το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι συνδικαλιστές, αν μη τι άλλο, ήταν εκείνοι που ξεκίνησαν αυτή τη διαμάχη. Ο ρόλος λοιπόν των συνδικαλιστών υποβαθμίζεται. Όπως και αυτός του ΠΑΣΟΚ.
Υποβαθμίζονται λοιπόν οι ρόλοι όσων πραγματικά δεν επιθυμούν την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και την πώλησή του στο Γερμανικό Δημόσιο. Υποβαθμίζονται οι ρόλοι όσων μπορούν να ασκήσουν μέτρα ικανά να αποτρέψουν την πώληση.
Ποιοι όμως με την κίνηση αυτή βγαίνουν κερδισμένοι:
Κερδισμένος βγαίνει ο Βγενόπουλος. Ως νέο τζάκι, φίλα προσκείμενο με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία, ανεβάζει τις μετοχές του διότι δημιουργεί συνθήκες εξόδου από μια κρίση η οποία δεν πρόλαβε να ξεσπάσει.
Κερδισμένος βγαίνει ο Τσίπρας. Τόσο ο Βγαινόπουλος όσο και η Κυβέρνηση γνωρίζουν ότι με την εμφάνιση του ονόματος Τσίπρας το θέμα θα πάρει έντονα αριστεριστικά χαρακτηριστικά, του τύπου όλοι στο Ελληνικό δημόσιο, Ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια, Ελληνική Δημόσια Διαφήμιση (?!! Καλό μου ακούγεται για θέση της αριστεράς) και άλλα πολλά. Παράλληλα αποκτά χαρακτηριστικά του τύπου γιατί οι υπάλληλοι του ΟΤΕ είναι έτσι και εγώ είμαι αλλιώς.
Κερδισμένη βγαίνει και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ τα κέρδη είναι πολλά. Πρώτων επιτυγχάνει να πουλήσει (ίσως με ζημιά ή καλύτερα με διαφυγόντα κέρδη) τον ΟΤΕ σε έναν παγκόσμιο οργανισμό. Να σημειώσω εδώ ότι με αυτή την κίνηση δεν μας ενημερώνει για τις επιπτώσεις αυτής της πώλησης σε επίπεδο, Κοινωνικό, οικονομικό, ατομικό (τόσο για τους εργαζόμενους του ΟΤΕ όσο και για τους Έλληνες συνδρομητές), στρατιωτικό (αφού από τον ΟΤΕ περνούν οι τηλεπικοινωνίες του στρατού), και πολιτικό. Παράλληλα με την τακτική (χρήση του ονόματος Τσίπρα) δημιουργεί ρήγματα στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό το ρήγμα διασφαλίζει την πενταετία. Δηλαδή αν πουληθεί τώρα ο ΟΤΕ, και με την επικοινωνιακή πολιτική που θέλει τον αντίπαλο (ΠΑΣΟΚ) εξαφανισμένο, η Νέα Δημοκρατία πάει σε εκλογές (διπλές μια Μάρτη και μια με τις Ευροεκλογές) το 2009 και κερδίζει μια ακόμη τετραετία. Δηλαδή ένα το έτος που διανύουμε και άλλα τέσσερα στην εξουσία η Νέα Δημοκρατία, σημαίνει πέντε χρόνια, και άρα χάνετε κάθε δυνατότητα για ποινικοποίηση πιθανών παράνομων ή άνομων δραστηριοτήτων που έχουν λάβει χώρα στη διαδικασία της πώλησης.
Τελικά το ΠΑΣΟΚ σαν αξιωματική αντιπολίτευση έχει μια μεγάλη ευκαιρία, να αποδείξει ότι είναι πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση και να ξεσκεπάσει κατ αρχή την προπαγανδιστική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των συν αυτής (υποτιθέμενους) συνεταίρους της.
Αν είναι να φάω και εγώ μήνυση για αυτές μου τις σκέψεις, σας γνωρίζω ότι δεν έχω τα χρήματα να πληρώσω. Άλλωστε αυτά που διαβάζετε είναι αποκλειστικά σκέψεις απόψεις και αναλύσεις που βασίζονται στην επικαιρότητα.
Στην αρχή λοιπόν φρόντησα να δω ποιοι είναι αυτοί που χάνουν.
Χάνει λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, διότι, και το ΠΑΣΟΚ έκανε την ίδια ίσως και περισσότερο καυστική κριτική στο θέμα της εξαγοράς του ΟΤΕ από τον Γερμανικό τηλεπικοινωνιακό οργανισμό. Δεν ακούστηκε όμως το όνομα του ΠΑΣΟΚ ως κύριος εκφραστής αυτής της αντίδρασης. Δεν ακούστηκε με καθαρότητα αλλά και δύναμη φωνής ότι η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνεί με την τακτική αυτή της κυβέρνησης. Δηλαδή υπογείως ο Βγενόπουλος μας λέει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πολύδιαφωνεί. Απλά διαφωνεί για την διαφωνία. Λόγος να γίνετε δηλαδή. Η πρώτη ερώτηση λοιπόν για το ΠΑΣΟΚ είναι: υπάρχει διαφωνία του ΠΑΣΟΚ για την πώληση του ΟΤΕ στον Γερμανικό Τηλεπικοινωνιακό Οργανισμό?Με τον τρόπο αυτό δημιουργούνται αμφιβολίες για την αξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Εκ νέου εσωστρέφεια στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, το οποίο σύμφωνα με τον φιλικό τύπο δεν μπορεί να διαχειριστεί τέτοιου είδους καταστάσεις.
Χάνει το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι συνδικαλιστές, αν μη τι άλλο, ήταν εκείνοι που ξεκίνησαν αυτή τη διαμάχη. Ο ρόλος λοιπόν των συνδικαλιστών υποβαθμίζεται. Όπως και αυτός του ΠΑΣΟΚ.
Υποβαθμίζονται λοιπόν οι ρόλοι όσων πραγματικά δεν επιθυμούν την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και την πώλησή του στο Γερμανικό Δημόσιο. Υποβαθμίζονται οι ρόλοι όσων μπορούν να ασκήσουν μέτρα ικανά να αποτρέψουν την πώληση.
Ποιοι όμως με την κίνηση αυτή βγαίνουν κερδισμένοι:
Κερδισμένος βγαίνει ο Βγενόπουλος. Ως νέο τζάκι, φίλα προσκείμενο με την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατία, ανεβάζει τις μετοχές του διότι δημιουργεί συνθήκες εξόδου από μια κρίση η οποία δεν πρόλαβε να ξεσπάσει.
Κερδισμένος βγαίνει ο Τσίπρας. Τόσο ο Βγαινόπουλος όσο και η Κυβέρνηση γνωρίζουν ότι με την εμφάνιση του ονόματος Τσίπρας το θέμα θα πάρει έντονα αριστεριστικά χαρακτηριστικά, του τύπου όλοι στο Ελληνικό δημόσιο, Ελληνικά Δημόσια Πανεπιστήμια, Ελληνική Δημόσια Διαφήμιση (?!! Καλό μου ακούγεται για θέση της αριστεράς) και άλλα πολλά. Παράλληλα αποκτά χαρακτηριστικά του τύπου γιατί οι υπάλληλοι του ΟΤΕ είναι έτσι και εγώ είμαι αλλιώς.
Κερδισμένη βγαίνει και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ τα κέρδη είναι πολλά. Πρώτων επιτυγχάνει να πουλήσει (ίσως με ζημιά ή καλύτερα με διαφυγόντα κέρδη) τον ΟΤΕ σε έναν παγκόσμιο οργανισμό. Να σημειώσω εδώ ότι με αυτή την κίνηση δεν μας ενημερώνει για τις επιπτώσεις αυτής της πώλησης σε επίπεδο, Κοινωνικό, οικονομικό, ατομικό (τόσο για τους εργαζόμενους του ΟΤΕ όσο και για τους Έλληνες συνδρομητές), στρατιωτικό (αφού από τον ΟΤΕ περνούν οι τηλεπικοινωνίες του στρατού), και πολιτικό. Παράλληλα με την τακτική (χρήση του ονόματος Τσίπρα) δημιουργεί ρήγματα στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αυτό το ρήγμα διασφαλίζει την πενταετία. Δηλαδή αν πουληθεί τώρα ο ΟΤΕ, και με την επικοινωνιακή πολιτική που θέλει τον αντίπαλο (ΠΑΣΟΚ) εξαφανισμένο, η Νέα Δημοκρατία πάει σε εκλογές (διπλές μια Μάρτη και μια με τις Ευροεκλογές) το 2009 και κερδίζει μια ακόμη τετραετία. Δηλαδή ένα το έτος που διανύουμε και άλλα τέσσερα στην εξουσία η Νέα Δημοκρατία, σημαίνει πέντε χρόνια, και άρα χάνετε κάθε δυνατότητα για ποινικοποίηση πιθανών παράνομων ή άνομων δραστηριοτήτων που έχουν λάβει χώρα στη διαδικασία της πώλησης.
Τελικά το ΠΑΣΟΚ σαν αξιωματική αντιπολίτευση έχει μια μεγάλη ευκαιρία, να αποδείξει ότι είναι πραγματική αξιωματική αντιπολίτευση και να ξεσκεπάσει κατ αρχή την προπαγανδιστική πολιτική της Νέας Δημοκρατίας αλλά και των συν αυτής (υποτιθέμενους) συνεταίρους της.
Αν είναι να φάω και εγώ μήνυση για αυτές μου τις σκέψεις, σας γνωρίζω ότι δεν έχω τα χρήματα να πληρώσω. Άλλωστε αυτά που διαβάζετε είναι αποκλειστικά σκέψεις απόψεις και αναλύσεις που βασίζονται στην επικαιρότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου