ΖΑΧΟΠΟΥΛΟΣ , ΣΚΑΝΔΑΛΑ , ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ , ΗΘΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ

Σε μια χώρα χωρίς σχέδιο χωρίς κανόνες, με θεσμούς σμπαραλιασμένους και διάτρητους, με νόμους που έχουν ισχύ ανάλογα με την περίπτωση, ζούμε το προφανές και το αναμενόμενο.

Γιατί αναρωτιόμαστε λοιπόν για την κατάσταση της χώρας σήμερα?
Γιατί μας κάνει εντύπωση η χρήση των νόμων με αυτό τον τρόπο?
Γιατί νιώθουμε έκπληξη για τη κατάπτωση θεσμών?

Θεωρώ ότι αναρωτιόμαστε για όλα αυτά χωρίς καλά - καλά να γνωρίζουμε τι θα έπρεπε να ισχύει για τέτοιες περιπτώσεις. Για περιπτώσεις δηλαδή που υπάρχουν υπόνοιες για εκβιασμό της Κυβέρνησης ή για εκβιασμό λειτουργών της Δημοκρατίας όπως η Δικαιοσύνη αλλά και οι δημοσιογράφοι. Για περιπτώσεις που η κατάσταση ξεφεύγει από την καθημερινή διαχείριση της χώρας και φτάνει στο σημείο να δημιουργεί προβλήματα ηθικών ανατροπών.Σήμερα δηλαδή μετά από όσα έχουμε ζήσει διαπιστώνω ότι είναι κοινή πρακτική η συναλλαγή μεταξύ δημοσιογράφων και κυβερνήσεων. Στόχος της πρακτικής αυτής είναι η απόκρυψη ειδήσεων ή η συγκάλυψη της αλήθειας.Αποτέλεσμα αυτού είναι:

Να χάσουμε όλοι μας την εμπιστοσύνη στην ενημέρωση, στους δημοσιογράφους, στους πολιτικούς (σε όλους τους πολιτικούς και στους ακροδεξιούς και στους ακροαριστερούς …., σε όλους).Να αισθανόμαστε τουλάχιστον άβολα εμείς οι απλοί, κοινοί θνητοί. Δουλεύουμε καθημερινά και κοιτάζουμε να κάνουμε την εργασία μας με τη μέγιστη προσοχή για να μην μας κάνουν καμία παρατήρηση, να μην χάσουμε την αξιοπιστία μας για να μην χάσουμε την εργασία μας Οι πολιτικο-δημοσιογράφοι τι κάνουν? Δουλεύουν τα λάθη και τις παρανομίες των άλλων, βγάζουν χρήματα συγκαλύπτοντας ή αποκαλύπτοντας άλλα αντί άλλων. Το αποτέλεσμα, αυτοί ζουν (ουσιαστικά κοροϊδεύοντας μας) πλουσιοπάροχα και έχοντας την εκτίμηση των κέντρων εξουσίας με γνώμονα το πόσο αξιόπιστα συγκαλύπτουν ή αποπροσανατολίζουν την κοινωνία.

Να δημιουργηθούν νέα πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς

Να γίνουμε δηλαδή και εμείς σαν και αυτούς. Αφού τέτοιοι τύποι τα καταφέρνουν με τέτοιες συμπεριφορές τότε γιατί να μην κάνουμε και εμείς τα ίδια। Γιατί να μην
σταματήσουμε να είμαστε κοινωνικά σωστοί, γιατί να μην μετατραπούμε και εμείς σε κοινωνικά λαμόγια। Γιατί να μην γίνουμε εμείς οι πολίτες που οδηγούν ακριβά Jeep και έχουν πισίνες? Γιατί να μην επικρατήσει ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ??

Λυπηρά τα όσα αναφέρω αλλά παράλληλα έχουν ουσία και σιγά – σιγά αν δεν αλλάξουν τα πράγματα από την κεφαλή της χώρας μας, τότε θα ζούμε όλοι με το δίκαιο του λαμίγιου. Το λαμόγιο με τις περισσότερες λαμογιές προχωρά μπροστά. Οι υπόλοιποι ακολουθούν ανάλογα με το μέγεθος το ύψος και την ποιότητα της λαμογιάς. Να το πούμε καλύτερα ανάλογα με την ικανότητα του να εξαπατά, να κοροϊδεύει να διαστρεβλώνει, να εκμαυλίζει, να εκφυλίζει ήθη συμπεριφορές και συνειδήσεις.Που όμως είναι αυτή την ώρα η δικαιοσύνη? Σε ποια κατάσταση είναι το κύρος της και η αξιοπιστία της. Ο λαός εμπιστεύεται την δικαιοσύνη. Αισθάνεται ότι οι δικαστές εφαρμόζουν τους Νόμους, ζει σε μια κοινωνία δίκαιη?Αν ξεκινήσουμε από το παραδικαστικό, τις επαναλαμβανόμενες δίκες της ΔΕΚΑ, την εμπλοκή (πάλι) σε σκάνδαλα δικηγόρων με συγγενική σχέση με την Κυβέρνηση (να μην ξεχνάμε την γυναίκα του Βαλινάκη), και φτάσουμε στην αδυναμία της δικαιοσύνης να βρει, να εντοπίσει, τους υποκλοπείς τότε τι μένει. Κάτι μένει. Μένει η καθυστέρηση και η κωλυσιεργία σε μια σειρά από θέματα που απασχολούν τον λαό μας και απαιτούν την αδέκαστη προσοχή της δικαιοσύνης. Μένουν τα σκάνδαλα της υπόθεσης Μαξίμου GATE:

Το σκάνδαλό σε ροζ τόνους της υπόθεσης Ζαχόπουλο,
Το σκάνδαλο σε γαλάζιους τόνους της διαχείρισης του Υπουργείου Πολιτισμού
Το σκάνδαλο σε βαθύ μπλε τόνους του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου Το σκάνδαλο (μεγατόνων παρακαλώ) της συνδιαλλαγής του δημοσιογράφου με στενό συνεργάτη της Κυβέρνησης και συγκεκριμένα του Πρωθυπουργού
Το σκάνδαλο του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας που έγινε γραμματοκομιστής (υπόθεση Κοσκοτά και Μαυράκης), ή καλύτερα κομιστής απόψεων (λες και οι βουλευτές αυτό τον ρόλο έχουνε και για αυτό τους πληρώνουμε)

Δυστυχώς δεν μου τελειώσανε τα σκάνδαλα που τρέχουνε αυτή την περίοδο. Απλά κουράστηκα να γράφω. Φανταστείτε πόσο βαθειά έχουμε μπει στο βούρκο. Πόσο πολύ ζούμε μέσα στο ψέμα και την υποκρισία. Και αναρωτηθείτε ΓΙΑΤΙ?? Αξίζουμε αυτή την τραγωδία που περνάμε σήμερα. Πως θα μας χαρακτηρίσουν τα παιδία μας και τα παιδία των παιδιών μας. Πως μας αποκαλούν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Γιατί να είμαστε εμείς οι γενιά που θα καταστρέψει τους θεσμούς.Λυπάμαι αλλά και που το λέω δεν γίνετε τίποτα. Λέξεις σαν την ‘αξιοπρέπεια’ δεν έχουν πλέον νόημα. Λέξεις σαν την ‘Ντροπή’ έχουν μειωμένη αξία. Λέξεις σαν διαπλοκή και διαφθορά έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία αλλά και αξία που μεταφράζετε σε εξυπηρετήσεις, χρήμα και εκμετάλλευση του απλού Έλληνα, του μεροκαματιάρη, του οικογενειάρχη που ψάχνει να βρει πως θα τα βολέψει.