Δεν νομίζω. Τις υποκλοπές τις τελειώσαμε έτσι απλά γιατί αφορούσαν μόνο μια κλειστεί κάστα ή φάρα ανθρώπων.
Τα ομόλογα δεν νομίζω. Αφορούν όλους μας. Θα τα αισθανόμαστε κάθε φορά :
Που θα αλλάζει το ασφαλιστικό
Που θα μου λένε ότι μου αυξάνουν τα όρια ηλικίας
Που θα πληρώνω παραπάνω για την υποχρεωτική μου ασφάλιση
Που θα ακούω ότι κάποιος της κυβέρνησης έχτισε μια καινούργια βίλα
Που θα μαθαίνω ότι μειώνεται η ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών νοσηλείας από τα Δημόσια ΝοσοκομείαΠου θα μαθαίνω ότι μειώνεται η προσφερόμενη ποιότητα των υπηρεσιών του ΙΚΑ
Που θα ζω εγώ οι κάποιος συγγενείς μου, μια δύσκολή συγκυρία που θα σχετίζεται με τον Δημόσιο χώρο της Υγείας
Που θα σκέφτομαι ότι κάποιες γενιές έζησαν χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουν Ιδιωτική Ασφάλιση, ενώ η δικιά μου και οι νεότερες μάλλον μαζί με το νοίκι, το πετρέλαιο, το πανάκριβο καθημερινό καλάθι της νοικοκυράς, θα υποχρεωθεί να ξεφραγκιάζεται και στις Ιδιωτικές ασφάλειες (ΝΑ ΟΙ ΝΈΟΙ ΝΤΑΒΑΤΖΊΔΕΣ)
Μα περισσότερο θα αισθάνομαι ως ΕΙΛΩΤΑΣ κάθε μα κάθε μέρα, από αυτές που ενώ θα έπρεπε να της χαίρομαι ως συνταξιούχος, τελικά θα τις εργάζομαι, ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΠΕΝΔΥΑΝ ΣΕ ΔΟΜΗΜΕΝΑ ---- ΓΑΜΗΜΕΝΑ ---- ΟΜΟΛΟΓΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου